ارزیابی توان اکولوژیکی جهت توسعه شهری با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره (مطالعه موردی: استان اردبیل)

یکی از مراحل اصلی آمایش سرزمین تعیین توان اکولوژیکی سرزمین است. از آنجا که نمی توان توسعه شهر ها را محدود ساخت باید آنها را متناسب با نیازهای امروز و فردای بشر آماده نمود، به گونه ای که از وارد آمدن آسیب بر محیط زیست جلوگیری شود هدف از تحقیق حاضر ارزیابی توان اکولوژیکی استان اردبیل جهت توسعه شهری است. در این پژوهش به پهنه بندی توان اکولوژیکی استان اردبیل با استفاده از تلفیق مدل فازی و آنتروپی شانون پرداخته و سپس با بهره گیری از روش تاکسونومی عددی اقدام به اولویت بندی توان های محیطی استان اردبیل شده است تا در پنج بازه بسیار مطلوب، مطلوب، متوسط ،ضعیف و بسیار ضعیف توان منطقه جهت توسعه پایدار شهری مشخص شود. به کارگیری مدل های چند معیاره از جمله استنتاج گر فازی و تولید نقشه هایی که به واقعیت نزدیک هستند کمک موثری برای تشخیص اراضی جهت استقرار و توسعه شهری استان اردبیل می تواند بکند. نتایج تحقیق نشان دادکه در هر دو روش (فازی و تاکسونومی) قسمت های شمالی استان جز مناطق مناسب تا خیلی مناسب، قسمت های جنوبی متوسط نامناسب، بخش هایی از قسمت های شرقی متوسط تا مناسب و قسمت های غربی نامناسب می باشند. براساس یافته ها مناطق خیلی مناسب 12.24 درصد، مناسب 18.27 درصد، متوسط 20.40 درصد، نامناسب 25.13 درصد، خیلی نامناسب 23.96 درصد استان را شامل می شود.

Evaluating ecological capability for urban development using multicriteria decision making models (Case Study: Ardabil Province)

Abstract One of the main stages of land use is the ecological capability of the land. Since it is impossible to limit the development of cities, they should be tailored to meet the needs of today and tomorrow, so that environmental damage can not be avoided. The purpose of this study is to assess the ecological capability of Ardabil province for urban development. . In this research, the zoning of the ecological capability of Ardabil province has been done by combining the fuzzy model and Shannon entropy, and then, using numerical taxonomy, priority has been given to environmental power in Ardabil province, in five optimal, favorable, moderate , Weak and very weak power of the region for sustainable urban development. The use of multicriteria models, including fuzzy inference and the production of maps that are close to reality, can effectively assist in the identification of lands for the establishment and development of the city of Ardabil province. The results of this study showed that in both methods (fuzzy and taxonomic), northern parts of the province are suitable regions to the most suitable, the southern parts are inadequate, parts of the eastern parts are moderate to suitable and inappropriate western parts. According to the findings, the areas are very convenient 12.22%, suitable for 18.27%, 20.20%, inappropriate 25.13%, and very inappropriate 23.26% of the province. The results of the research can be of great help in locating the cities appropriately to prevent environmental crises and make sustainable and sustainable use of the