تاثیر الیاف ترکیبی با نسبت ابعادی مختلف بر مقاومت ضربه ای بتن پرمقاومت حاوی افزودنی‌های معدنی

بهبود مشخصات مکانیکی بتن به‌عنوان پایه‌ای‌ترین ماده در ساخت سازه‌های مختلف، به‌ویژه مقاومت کششی، خمشی و ضربه‌‌ای آن از دیرباز موردتوجه پژوهشگران مختلف بوده است. در این تحقیق به بررسی اثر افزودن الیاف فولادی در نسبت ابعادی مختلف به همراه الیاف پلی‌پروپیلن با افزودنی‌های معدنی پرکاربرد به‌منظور بهبود مقاومت ضربه‌‌ای بتن پرداخته شده است. پارامترهای در نظر گرفته شده شامل درصد الیاف پلی‌پروپیلن و فولادی، نسبت طول به قطر الیاف فولادی (l/d)، درصد افزودنی‌های خاکستربادی، میکروسیلیس و اپوکسی، در سنین مختلف نمونه‌ها بوده است. آزمایش‌هایی باهدف تعیین مقاومت ضربه‌‌ای، کششی، خمشی و فشاری روی نمونه‌‌های بتنی تحقیق انجام شد. برای تعیین مقاومت ضربه‌ای، روش آزمایشگاهی نوینی معرفی و مورداستفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از مقاومت فشاری، کششی و خمشی نمونه‌‌های بتن در سنین مختلف 7، 28 و 90 روزه، بیانگر تاثیر چشمگیر استفاده از الیاف ترکیبی با نسبت ابعادی بهینه بر افزایش مقاومت کششی و ضربه‌ای و تا حدودی ضعیف‌‌تر بر مقاومت فشاری و خمشی بتن است که این مقادیر در نمونه‌های 28 روزه برای مقاومت کششی 23 درصد و مقاومت فشاری و خمشی به ترتیب 11 و 18 درصد نسبت به نمونه شاهد افزایش پیدا کرده‌اند. همچنین تاثیرگذاری بیشتر استفاده از افزودنی‌های معدنی بر افزایش مقاومت خمشی بتن نسبت به استفاده از الیاف مشاهده گردید. مقایسه نمونه‌ها با نسبت l/d الیاف فولادی مختلف نشان داد که الیاف با نسبت l/d کمتر به بهبود بیشتری در مشخصات مکانیکی بتن منجر می‌شوند. نهایتاً استفاده از الیاف ترکیبی با l/d بهینه و افزودنی‌های معدنی باعث افزایش مقاومت ضربه‌‌ای جذب انرژی 4/97 برابری نمونه‌های بتنی بهینه نسبت به نمونه بتن شاهد گردیده است.

the effect of hybrid fibers with various dimensions on the impact strength of concrete containing mineral additives

improving the mechanical characteristics of concrete as the most basic material in the construction of various structures, especially its tensile, bending, and impact resistance, has long been the focus of various researchers. in this research, the effect of adding different steel fibers along with polypropylene fibers in different dimensional ratios together with commonly used mineral additives to improve the impact resistance of concrete has been investigated. the considered parameters included the percentage of polypropylene and steel fibers, the ratio of length to diameter of steel fibers (l/d), the percentage of fly ash, microsilica, and epoxy additives, and the age of the specimen. experiments aimed at determining the impact, tensile, bending, and compressive strength of the studied concrete specimens were carried out. to determine the impact resistance, a new laboratory method was introduced and used. the results obtained from the strength of concrete samples at different ages of 7, 28, and 90 days show the significant effect of using composite fibers with optimal aspect ratio on increasing the tensile and impact resistance and to a lesser extent on the compressive and bending strength of concrete. these values have increased by 23% for tensile strength and 11% and 18% for compressive and bending strength, respectively, compared to the control sample in 28-day samples. also, it was observed that the use of mineral additives is more effective in increasing the flexural strength of concrete than the use of fibers. a comparison of samples with l/d ratio of different steel fibers showed that fibers with a lower l/d ratio lead to greater improvement in the mechanical properties of concrete. finally, using combined fibers with optimal l/d and mineral additives has increased the impact resistance and energy absorption by 4.97 times of the optimal concrete samples compared to the witness concrete sample.