بهینه‌سازی کاربرد جداگرهای پی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

جداسازی لرزه‌ای، یک روش نسبتا جدید مورد استفاده در ساختمان‌های مقاوم در برابر زلزله است که مبنای آن کاهش نیروهای وارده بر سازه، به جای افزایش ظرفیت سازه برای تحمل بارهای جانبی، است. با وجود پیشرفت‌های اخیر و تحقیقات فراوان صورت گرفته، مقایسه اقتصادی این روش با سایر روش‌ها و گرایش‌های بیش از حد محافظه کارانه ی آیین‌نامه‌ها، هنوز به‌عنوان موانع گسترش سراسری این فناوری به حساب می‌آیند. بنابراین در این مقاله با هدف قرار دادن بحث اقتصادی این مقوله و در نظر گرفتن وضعیت آیین‌نامه‌های موجود و توجه به مسایل کاربردی و عملی و همچنین با اعمال تغییراتی در روند متداول طراحی جداسازها و بهره گیری از روش بهینه سازی الگوریتم ژنتیک، برنامه‌ای در محیط برنامه نویسی فرترن نوشته شده که این برنامه در حقیقت ترکیبی از برنامه طراحی جداسازها و برنامه بهینه سازی الگوریتم ژنتیک بوده و هدف اصلی آن کاهش هزینه‌های مربوط به جداسازی سازه‌ها با توجه به ملاحظات کاربردی و عملی این فناوری است. این برنامه قادر است تا بر اساس ابعاد زمین مورد‌نظر، پلان‌های مختلف ستون گذاری را با در نظر گرفتن مسایل مرتبط با روسازه و همچنین مسایل اجرایی بررسی نموده و پلانی که منجر به تولید سامانه جداساز با هزینه ی کمتری باشد را به‌عنوان پلان پیشنهادی معرفی نماید.