‌تثبیت ماسه بادی با استفاده از متاکائولن و پسماند کاربید کلسیم به عنوان فعالساز قلیایی

تثبیت خاک‌های ضعیف و بد‌دانه‌ بندی شده در پروژه‌های مهندسی اغلب با استفاده از آهک و سیمان انجام می‌پذیرد. مقادیر قابل‌ ملاحظه انرژی حرارتی مورد نیاز در فرآیند تولید سیمان و همچنین حجم دی‌اکسید‌کربن تولید شده در این صنعت، مخاطرات زیست‌محیطی قابل ‌ملاحظه‌ای را به همراه داشته است. آلومینوسیلیکات‌های فعال شده قلیایی به عنوان یک گزینه ارزان‌ قیمت و سازگار با محیط زیست یکی از جدی‌ترین جایگزین‌های شناخته شده برای سیمان و آهک به شمار می‌روند. هدف از این مطالعه بررسی امکان‌پذیری استفاده از متاکائولن در فرآیند تثبیت ماسه بادی به همراه استفاده از پسماند کاربید کلسیم به عنوان فعالساز قلیایی است. مواردی همچون میزان متاکائولن، غلظت فعالساز قلیایی، زمان و حرارت عمل‌آوری نمونه های خاک تثبیت شده با استفاده از آزمایش مقاومت فشاری محدود نشده (ucs) و نسبت باربری کالیفرنیا (cbr) مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج با نمونه ماسه بادی تثبیت شده با سیمان پرتلند مورد مقایسه قرار گرفته است. بررسی ریزساختارهای شکل گرفته درفرآیند تثبیت خاک با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem)  و طیف‌نگاری پراش انرژی پرتوایکس(edx)  انجام پذیرفته است. نتایج به دست آمده موید افزایش قابل ملاحظه مقاومت فشاری و کرنش پذیری نمونه های خاک تثبیت شده است. علاوه بر این، تحلیل ریزساختارهای پدید آمده در نمونه‌های خاک تثبیت شده چسبندگی قابل‌ملاحظه میان ژل چسباننده c- a -s -h  و ذرات ماسه و همچنین پرشدن فضای میان‌دانه‌ای با ژل حاصل از فعالسازی متاکائولن را نشان می‌دهد. برآیند نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر قابلیت قابل‌ ملاحظه ژل چسباننده معرفی‌شده به عنوان یک عامل تثبیت کننده سازگار با محیط زیست در فرآیند تثبیت خاک‌های ماسه‌ای می‌باشد.

aeolian sand stabilization using metakaolin and calcium carbide residue as an alkaline activator

stabilizing weak and poorly graded soils in engineering projects is commonly achieved using lime and cement. however, the cement production process requires significant energy and generates a substantial volume of carbon dioxide, which presents considerable environmental risks. as an alternative to cement and lime, alkali activated aluminosilicates have gained recognition due to their cost effectiveness and environmental compatibility. this study aims to investigate the feasibility of utilizing metakaolin as a stabilizing agent for sandy soil, with calcium carbide residue (ccr) serving as an alkaline activator. to this end, factors such as the concentration of alkaline activator, metakaolin content, curing time, and temperature of treated soil samples were examined through unconfined compressive strength (ucs) and california bearing ratio (cbr) tests. the results were then compared to those of sand stabilized with portland cement. furthermore, scanning electron microscopy (sem) and energy dispersive x ray spectroscopy (edx) were used to analyze the microstructures formed during the soil stabilization process. the findings indicate a significant increase in the stabilized soil samples’ compressive strength and ductile behavior. moreover, the analysis of the developed microstructures in the stabilized soil samples demonstrates a noticeable bond between the binding gel and sand particles and the filling of intergranular space with alkali activated binding gel. overall, the findings of the present study suggest that the introduced binding gel has the potential to be an environmentally compatible stabilizing agent for stabilizing sandy soils.