حذف سولفات از آب با استفاده از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم

در این پژوهش جهت حذف یون سولفات از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم استفاده شد. خصوصیات اولیه نانو ذرات قبل و بعد از جذب سولفات توسط تکنیک‌های دستگاهی مورد بررسی قرار گرفت. تاثیر پارامترهایی مانند غلظت، ph ، زمان و دما در حذف سولفات مورد اندازه‌گیری قرار گرفت و شرایط بهینه هر پارامتر در ایزوترم جذب اعمال شد. در محاسبه ثابت‌های ترمودینامیکی، °gδ (انرژی آزاد گیپس) منفی بدست آمد که بیانگر خود به‌خودی واکنش بود. بنابراین واکنش برای انجام به انرژی نیاز ندارد.°hδ ( آنتالپی) واکنش نیز دارای علامت مثبت می‌باشد که نشان می‌دهد واکنش حذف در این حالت گرماگیر بوده و s°δ (آنتروپی) واکنش با توجه به این که مثبت می‌باشد، بیانگر افزایش بی‌نظمی در این واکنش است. مدل های ایزوترم جذب فروندلیچ و لانگ‌مویر با لحاظ شرایط بهینه، بر داده‌های ایزوترم برازش داده شدند. که معادله ایزوترمی لانگ‌مویر در مقایسه با فروندلیچ با ضریب تبیین0/994=r2، به نحو بهتری مکانیزم جذب را توضیح داد. در اندازه گیری توسط edx مشخص شد که نانو ذرات دی‌اکسید تیتانیوم قبل از جذب سولفات و در حالت خالص عمدتا از تیتانیوم و اکسیژن و بعد از جذب سولفات علاوه بر تیتانیوم و اکسیژن وجود عنصر گوگرد مشاهده شد که بیانگر جذب سطحی سولفات بود. همچنین ماکزیمم ظرفیت جذب نانو ذرات دی‌اکسید تیتانیوم، 10/24 میلی‌گرم سولفات گوگردی (so4˭-s) بر گرم جاذب بر اساس معادله لانگمویر محاسبه شد. با مقایسه این جاذب با سایر جاذب ها میتوان نتیجه گرفت، این نانو ذرات با ویژگیهای مذکور در حذف سولفات از آب موثر می‌باشد.

sulfate removal from water using tio2 nanoparticles

in this study, titanium dioxide nanoparticles were used for the removal of sulfate ions. the initial properties of the nanoparticles before and after sulfate adsorption were examined using instrumental techniques. the effects of parameters such as concentration, ph, time, and temperature on sulfate removal were measured, and the optimal conditions for each parameter were applied in the adsorption isotherm. the calculation of thermodynamic constants revealed a negative δg° (free energy of gypsum), indicating a spontaneous reaction that does not require energy input. the δh° (enthalpy) of the reaction was positive, suggesting an endothermic nature of the removal process, while the positive δs° (entropy) indicated an increase in disorder during the reaction. the freundlich and langmuir isotherm models were fitted to the experimental data under optimal conditions, with the langmuir isotherm equation providing a better fit with an r2 value of 0.994. edx analysis confirmed that the titanium dioxide nanoparticles primarily consisted of titanium and oxygen before sulfate adsorption, while sulfur was observed after adsorption, indicating surface adsorption of sulfate. furthermore, the maximum adsorption capacity of titanium dioxide nanoparticles for sulfate was calculated as 10.24 mg/g based on the langmuir equation. by comparing this adsorbent with others, it can be concluded that these nanoparticles are effective in sulfate removal from water.