کمینه کردن انتشار گاز دی اکسید کربن در برنامه‌‏ریزی تعمیر و نگهداری شبکه بزرگ ‏مقیاس رویه‌‏های راه

انتخاب استراتژی درست تعمیر و نگهداری راه ها با در نظر گرفتن ترافیک، شرایط و نوع عملکرد راه ها، یک موضوع مهم برای همه ی بزرگراه ها می باشد. امروزه، مراکز راهداری برای تعمیر و نگهداری بزرگراه ها با شبکه های بزرگ‏مقیاس روبه رو گردیده اند. مدیریت شبکه با مقیاس بزرگ، پیچیدگی های مخصوص به خود را دارد که یکی از راهکارها برای حل مدل های بهینه سازی، الگوریتم های فراابتکاری می‏باشد. هرچه ابعاد مساله بزرگ‌تر گردد، عملکرد الگوریتم های فراابتکاری ارتقا می یابد. یکی از الگوریتم هایی که به تازگی توسعه داده شده است، الگوریتم چرخه آب می باشد که برای یافتن روش‌های تعمیر و نگهداری بهینه در این مقاله استفاده گردیده است. در این مقاله، مساله به دو روش بهینه سازی تک‏تابع‏هدفه و چند‏تابع‏هدفه حل شده است. در حل مساله به روش تک‏تابع‏هدفه، هدف نزدیک کردن مقدار شاخص ناهمواری بین المللی قطعات به مقدار ایده آل و در روش چند‏تابع‏هدفه، هدف علاوه بر نزدیک کردن مقدار شاخص ناهمواری بین المللی به سطح ایده آل، کمینه کردن مقدار ‏دی‏اکسید کربن آزاد‏ شده نیز می باشد. در این مدل بهینه سازی، علاوه بر شرایط عملکردی معمول و محدودیت‏های بودجه ها، یک محدودیت مهم دیگر نیز لحاظ شده است که در آن تغییرات هزینه های کل تعمیر و نگهداری سالانه نباید از یک محدوده از پیش تعیین‏ شده تجاوز کند. مطالعه ی موردی این مقاله، یک شبکه واقعی راه شامل 79 قطعه می باشد. نتایج حاکی از آن است که الگوریتم چرخه آب، در یافتن روش تعمیر و نگهداری بهینه، عملکرد خوبی را از خود نشان داده است. به عنوان نتیجه، مدل چند‏تابع‏هدفه %47/2 میزان انتشار گاز دی اکسید کربن را کاهش می دهد. همچنین واریانس مقدار کمینه و بیشینه بودجه در دوره ی تحلیل کمتر از 20% می باشد.

carbon dioxide minimization in large-scale pavement network maintenance planning

choosing an appropriate strategy to maintain pavements has become a significant concern. recently, pavement agencies tackle large-scale networks, which makes the problem complicated. to prevail in this complexity, utilizing metaheuristic algorithms can be an ideal approach. by increasing the dimension of the problem, the competency of metaheuristic algorithms is by far enhanced. to this end, the water cycle algorithm is applied to solve the problem. in this investigation, two models, including single objective optimization and multi-objective optimization, are taken into consideration. in the single-objective model, the minimization of the network international roughness index (iri) is considered as the objective function. in multi-objective optimization modeling, minimization of the network international roughness index and embodied co2 emission are taken into account simultaneously. furthermore, a new constraint is considered in the model, which leads to restricting the budget fluctuation in different years of the analysis period. a network, including 79 segments, is the case study of this investigation. the results reveal that the water cycle algorithm is highly qualified to solve the pavement maintenance and rehabilitation problem. according to the results, multi-objective optimization reduces the co2 emission by 47.2% compared with single-objective modeling. furthermore, the variation of minimum and maximum costs is less than 20% in the planning horizon.