مطالعه آزمایشگاهی کاشت چسبی میلگرد در بتن تحت بارهای کششی و برشی

امروزه روش های متنوعی برای تقویت سازه ها توسعه پیدا کرده است و یکی از تکنیک های پرکاربرد کاشت میلگرد در اعضای بتنی است. هدف اصلی در این پژوهش بررسی کارآئی و ایمنی کاشت میلگرد در شرایط کارگاهی نسبتاً خوب در ایران شامل تکنیک اجرا، چسب و بتن مصرفی است. بدین معنی که با فرض رعایت ضوابط آیین نامه aci 318-19 و شرایط اجرایی نسبتاً خوب، اثر پارامترهایی همچون چسب موجود در ایران، طول مهار، فاصله میلگرد از لبه نمونه بتنی، و کاشت تکی و گروهی، در نمونه های مسلح و غیرمسلح بررسی شود. برای این منظور، هشت آزمایش کشش و هشت آزمایش برش بر روی نمونه میلگردهای کاشته شده انجام شد. کاشت توسط چسب اپوکسی دو جزئی هیلتی صورت گرفت و مطالعات نشان داد که با افزایش عمق کاشت و فاصله گرفتن از لبه نمونه بتنی، هم ظرفیت کششی و هم برشی افزایش پیدا می کند. در کاشت گروهی، با کاهش فاصله میلگردها، مقاومت اولیه بین چسب و بتن کاهش می یابد و دلیل آن ایجاد ترک بین دو میلگرد است. در نهایت، نتایج به دست آمده از آزمایش ها با روابط آیین نامه aci 318-19 مقایسه گردید. مقایسه نشان داد آیین نامه مذکور با ضریب اطمینان حداقل 1/5 برای کشش و ضریب اطمینان 2 برای برش، ظرفیت میلگردهای کاشته شده را پیش بینی می کند.

experimental investigation of post-installed adhesive anchors in concrete under tension and shear loads

one of the most widely used techniques in the rehabilitation of concrete structures is the application of post-installed adhesive anchors in concrete. the main purpose of this study is to evaluate the efficiency and safety of this technique under domestic iranian workshop conditions. this study focuses on the effects of parameters such as adhesives used in iran, embedment depth, edge distance, and the use of either single or group of anchors in both reinforced and plain concrete members. the design procedure is in accordance with aci 318-19 guidelines. for this study, eight tension and eight shear tests are carried out and the type of failure and the factors affecting their behavior are examined. the results show that by increasing embedment depth and distance from the edge of the concrete member, both tensile and shear capacities increase. in group installation, by reducing the rebar spacing, the nominal bond strength between adhesive and concrete decreases due to the initiation of cracks in adjacent rebars. finally, the comparison of experimental results with aci 318-19 equations shows that the code predicts the tensile and shear failure capacities with safety factors of at least 1.5 and 2, respectively.