ارزیابی ضریب رفتار قاب‌های خمشی بتن مسلح نامنظم در ارتفاع با در نظر گرفتن اثر میانقاب بنایی

اگر چه در تحلیل و طراحی قاب های ساختمانی، معمولاً از اثر میانقاب ها چشم‌پوشی می‌شود و این عناصر به عنوان اجزا غیرسازه ای در نظر گرفته می شوند، میانقاب ها می تواند رفتار لرزه ای قاب‌های ساختمانی را تحت تاثیر قرار دهند. امروزه طراحی و ساخت سازه های نامنظم در حال افزایش است. نظر به اهمیت ضریب رفتار، در طراحی ساختمان ها و عدم تفکیک این ضریب برای قاب های ساختمانی منظم و نامنظم در استانداردهای لرزه ای، در این پژوهش، به بررسی اثر میانقاب بنایی روی ضریب رفتار قاب های خمشی بتن مسلح نامنظم در ارتفاع پرداخته شد. بدین منظور، قاب‌های 9،6،3 و12 طبقه با انواع متفاوتی از نامنظمی در ارتفاع در نظر گرفته شدند. این قاب ها یک بار بدون میانقاب و بار دیگر با پوشش تمام دهانه‌ها با میانقاب های بنایی مدل سازی شدند و با استفاده از تحلیل دینامیکی افزایشی (ida) تحت اثر 14رکورد زلزله ، منحنی ظرفیت آن‌ها استخراج شد و سپس ضریب رفتار این قاب ها، محاسبه گردید. نتایج نشان داد که قاب‌های دارای میانقاب، ضریب رفتار بزرگ‌تر و عملکرد مطلوب تری در تحمل بار جانبی، نسبت به قاب های بدون میانقاب ارائه می کنند. در مورد قاب‌های منظم در نظر گرفته شده، لحاظ نمودن اثر میانقاب، بین 18 تا 25 درصد سبب افزایش ضریب رفتار شده است. در مورد قاب های نامنظم در نظر گرفته شده، کمترین و بیشترین درصد افزایش ضریب رفتار به دلیل در نظر گرفتن اثر میانقاب، برابر 3 و 25 درصد (قاب های سه طبقه)، 13 و 25 درصد (قاب های شش طبقه)، 18 و 25 درصد (قاب های نه طبقه) و 14 و 22 درصد (قاب های دوازده طبقه) می باشند. همچنین مقایسه ی ضریب رفتار قاب های منظم و نامنظم نشان می دهد که نامنظمی در ارتفاع سبب کاهش بین 14 تا 32 درصدی ضریب رفتار قاب های خمشی بتن مسلح می گردد. در ادامه، دو رابطه ی تقریبی برای محاسبه ی ضریب رفتار قاب‌های خمشی بتن مسلح با در نظر گرفتن اثر میانقاب و بدون لحاظ نمودن میانقاب ارائه گردید. مقایسه ضریب رفتارهای استخراج شده با استفاده از روابط پیشنهادی با مقادیر تحلیلی برای سه قاب نامنظم جدید، نشان می دهد که روابط ارائه شده دارای خطای کمتر از 7 درصد می باشند.

evaluation of the behavior factor of vertically irregular moment resisting reinforced concrete frames considering the influence of masonry infill walls

although infill panels are considered as non-structural elements in the analysis and design process of building frames, these members may significantly affect the seismic performance of the frames. nowadays, the tendency to design and construct irregular buildings has increased. behavior factor (bf) plays an important role in the seismic design of buildings. seismic codes usually present the same bf for the regular and irregular lateral load-carrying systems. in this investigation, the influence of masonry infill walls on the behavior factor of the vertically irregular moment resisting reinforced concrete frames was evaluated. to do so, 3-, 6-, 9- and 12-story moment resisting reinforced concrete frames with various types of vertical irregularities were considered. these frames were assessed with/without considering the influence of infill walls. the capacity curves of the frames were derived using incremental dynamic analysis using 14 acceleration ground motions and then the bfs were achieved. outcomes demonstrated that infilled frames present higher bfs and more efficient performance in lateral load-carrying rather than bare frames. for the regular frames, considering infill walls effects increased the behavior factor between 18 to 25%. for the irregular frames, due to considering the influence of infill walls, the highest and lowest enhancements of bfs were 3 to 25% (for 3-story frames), 13 to 25% (for 6-story frames), 18 to 25% (for 9-story frames) and 14 to 22% (for 12-story frames). furthermore, comparing the bfs of regular and irregular frames indicated that vertical irregularity made 14 to 32% reduction in the bf of considered moment resisting reinforced concrete frames. eventually, two approximate relations were developed to acquire the behavior factors of bare- and infilled- vertically irregular moment resisting reinforced concrete frames. comparing the behavior factors achieved using the developed approximate relations and an analytical method for three new irregular frames showed that the error of the proposed relations was lower than 7%.