ارزیابی حساسیت رطوبتی مخلوط‌های آسفالتی اصلاح شده با نانو مواد (اکسید روی و اکسید سیلیسیم)

خرابی رطوبتی یکی از متداول‌ترین خرابی‌ها در مخلوط‌های آسفالتی است که در نتیجه‌ی تاثیر رطوبت بر روی پیوستگی قیر و چسبندگی قیرسنگدانه است. روش‌های متفاوتی برای بهبود چسبندگی و کاهش خرابی رطوبتی در مخلوط‌های آسفالتی وجود دارد. یکی از متداول‌ترین روش‌های کاهش خرابی رطوبتی استفاده از اصلاح قیر با افزودنی مناسب است. در این پژوهش، تاثیر دو نوع نانوماده (نانواکسیدسیلیسیم و نانواکسیدروی) در دو درصد مختلف، دو نوع سنگدانه (گرانیت و سنگآهک) و یک نوع قیر پایه مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور بررسی تاثیر نانومواد بر کاهش خرابی رطوبتی مخلوط‌های آسفالتی از بارگذاری کشش غیرمستقیم سیکلی در شرایط خشک و مرطوب و روش انرژی آزاد سطحی استفاده شده است. شاخص حساسیت رطوبتی،درصد عریان‌شدگی سطح سنگدانه‌ها در سیکل‌های بارگذاری را با استفاده از نتایج انرژی آزاد سطحی و بارگذاری کشش غیرمستقیم، بر اساس نتایج آزمایش‌های مکانیکی و ترمودینامیکی به دست آمده است. نتایج آزمایش مکانیکی مورد استفاده در این پژوهش نشان می‌دهد که نانومواد به صورت چشم‌گیری مقاومت مخلوط‌های آسفالتی را در مقایسه با نمونه‌های کنترل بهبود داده است. نتایج روش انرژی آزاد سطحی نشان می‌دهد که نانومواد انرژی آزاد پیوستگی را افزایش می‌دهند. این موضوع باعث می‌شود احتمال گسیختگی در غشای قیری کاهش یابد. همچنین، نانومواد جزء بازی و اسیدی انرژی آزاد سطحی را به ترتیب افزایش و کاهش داده‌اند که باعث بهبود چسبندگی قیر با سنگدانه‌های اسیدی که مستعد خرابی رطوبتی هستند، می‌شود.

Evaluation of moisture sensitivity of asphalt mixtures modified with nanoparticle (zinc and silicon oxides)

Moisture damage is one of the most common distresses in asphalt mixtures due to the effect of moisture on asphalt binder and asphalt binderaggregate adhesion. There are different ways to improve adhesion and reduce moisture damage in asphalt mixtures. One of the most common ways to reduce moisture damage is to use asphalt binder modification with an additive. In this research, the effect of two types of nanomaterials (nano zinc and silicon oxides) in two different percentages as additive to asphalt binder, two types of aggregate (granite and limestone) and a type of asphalt binder are studied. To investigate the effect of nanomaterials on reducing the moisture damage of asphalt mixtures, indirect loading of cyclic loading in dry and wet conditions as a mechanical method and surface free energy method has been used as a thermodynamic method. The moisture sensitivity index, the percentage of aggregate surface stripped in loading cycles using the results of surface free energy and indirect loading, are derived based on the results of mechanical and thermodynamic experiments. The mechanical test results used in this study indicate that nanomaterials have significantly improved the strength of asphalt mixtures compared to control samples. The results of the surface free energy method indicate that the surface free energy of cohesion of nanomaterial increases. This will reduce the risk of failure in the asphalt binder film. Also, nanomaterials increase and decrease basic and acidic surface free energy components of asphalt binders, which improves the bonding of asphalt binder to acidic aggregates that are susceptible to moisture damage.