بررسی کارآیی حذف و سینتیک جذب کادمیوم از محیط آبی توسط ذرات نانو گرافن تیول دار شده

کادمیوم یک فلز بسیار سمی می‌باشد که حتی در غلظت‌های پایین نیز اثرات سویی بر سلامتی انسان‌ها داشته و باید از محیط‌های آبی حذف گردد. ترکیبات حاوی کادمیوم می‌توانند سبب بروز انواع سرطان‌ها، بروز ناراحتی های تنفسی و مزمن ریوی، سبب بروز بیماری ایتای-ایتای، تخریب بافت بیضه‌ها و ساختار ویژه کلیه‌ها شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی حذف یون کادمیوم از محلول‌های آبی توسط نانوذرات اکسیدگرافن تیول‌دار شده در سیستم جریان ناپیوسته صورت گرفت. در این مطالعه، متغیرهاى آزمایش شامل ph ،دوز جاذب و غلطت اولیه کادمیوم، مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین ویژگی‌های جاذب آزمون‌های sem و ir-ft استفاده شد. نتایج نشان داد با افزایش غلظت اولیه کادمیوم میزان جذب کاهش و با افزایش دوز جاذب و ph درصد حذف کادمیوم افزایش پیدا می‌کند. مقایسه مدل‌های ایزوترم r2 و سینتیک جذب نشان داد که مدل ایزو ترم لانگ مویر و مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم به ترتیب با داشتن مقادیر برابر0/97 و 0/99 نسبت به سایر مدل‌ها از برازش بهتر و شرح بهتری از داده‌های جذب برخوردار بودند. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق و به عنوان نتیجه گیری کلی می‌توان گفت که جاذب سنتز شده از توانایی بالایی برای حذف کادمیوم برخوردار است.

Adsorption of Cadmium (II) onto Thiolated Graphene Oxide and Kinetic Investigations

Cadmium is a very toxic metal that has adverse effects on human health and aquatic environments even at low concentrations. Therefore, efforts should be made to eliminate this metal from aquatic ecosystems. This study was carried out in order to remove cadmium ions from synthetic aqueous solutions by thiolated graphene oxide in a batch system. In this study, the effect of experimental parameters such as pH, adsorbent dosage and initial cadmium concentration was investigated. To characterize the adsorbent properties, SEM and FTIR analyses were utilized. The results showed that with the increasing initial concentration of cadmium, the amount of adsorption decreased and increasing the dose of adsorbent and pH increased the percentage of cadmium removal. Comparison of isotherm and kinetic adsorption models showed that Langmuir and Pseudosecond order models, with R2 values of 0.97 and 0.99, respectively, had a better fitting and give a good description of adsorption data than other models. Therefore, as a general conclusion, it can be said that the synthesized adsorbent had a high capability to remove cadmium from aqueous solutions.