بررسی بزرگ‌ساختاری و ریزساختاری تاثیر آب دریا بر فرآیند تثبیت خاک‌های رُسی‌ با آهک و نانوسیلیس

در بسیاری از مناطق ساحلی به علت کمبود آب شیرین محدودیت‌های فراوانی برای استفاده در فرآیند تثبیت خاک وجود دارد. از سوی دیگر به‌علت گستردگی آب‌های شور در سطح زمین نیاز به مطالعات بیشتری در مورد اثرات استفاده از آب شور در بهسازی خاک است. از این رو در این مقاله با انجام آزمایش‌های بزرگ ساختاری و ریزساختاری به مطالعه اثر یون‌های موجود در آب دریا، بر فرآیند تثبیت شیمیایی خاک‌های رُسی با آهک و نانوسیلیس پرداخته شده‌است. برای تثبیت خاک رُس کائولینیت از مقادیر مختلف آهک، نانوسیلیس، آب مقطر و آب دریای خلیج‌فارس استفاده شده‌است. نمونه رُسی کائولینیت با مقادیر مختلف آهک و نانوسیلیس اصلاح و عمل آوری شده‌است. در این راستا آزمایش‌های دانه‌بندی، حدود اتربرگ، تغییرات ph نمونه ها، تغییرات مقاومت فشاری در طی زمان مورد بررُسی قرار گرفته است و همچنین برای ارزیابی ریزساختاری از آنالیز پراش اشعه ایکس استفاده شده‌است. براساس نتایج حاصل شده مقاومت تک‌محوری نمونه‌های فاقد مواد افزودنی که با آب دریا ساخته شده‌اند نسبت به نمونه‌های حاوی آب مقطر بهبود یافته است. همچنین در حالتی که نمونه ها توسط 6% آهک اصلاح شده اند، مقاومت نمونه‌های حاوی آب دریا نسبت به نمونه‌های آب مقطر در دوره عمل‌آوری 28 روزه 4 درصد افزایش یافته است.

A Macro/Micro Structural Study of the Seawater Effect on the Process of Stabilizing Clay Soils with Lime and Nano-SiO2

There is a large number of restrictions in the application of soil consolidation processes in many coastal areas due to the lack of fresh water. Besides, further studies are required on the effects of using saline water on soil improvement due to the widespread of saline water at the land surface. Therefore, in this paper, several macro/microstructural experiments were carried out to study the effect of ions in the seawater on the chemical stabilization process of clay soils with lime and nanosilica to stabilize kaolinite clay from varying amounts of lime, nanosilica, distilled water, and Persian Gulf water. A kaolinite clayey sample was cured with different amounts of lime and nanosilica. Accordingly, grain tests, Atterberg limits, pH changes, and changes in the uniaxial compressive strength over time were taken into account to evaluate the microstructures of Xray diffraction analysis and to scan the electron microscopy images. Uniaxial compressive strength results indicated improvement in the samples without additives made with the seawater compared to the samples made with the distilled water. Additionally, the resistance of the samples mixed with the seawater increased by 4% compared to the samples mixed with the distilled water with 28day curing, while the samples were modified with 6% lime.