ارزیابی اثر ارتفاع ستون و تعداد دهانه بر روی آسیب پذیری لرزه ای پله ای قوسی چند دهانه عرشه باکس بتن آرمه

پل ها به عنوان یکی از اصلی ترین و آسیب پذیرترین سازه ها در شریانهای حیاتی هر کشور محسوب می شوند. تعداد زیادی از پل های عرشه جعبه ای بتن آرمه در دنیا دارای قوس در پلان و درزمیانی هستند که پلهای قوسی چندقابی نامیده می شوند. وجود انحنا و درزمیانی در عرشه جعبه ای شکل پل های بتن آرمه باعث بروز رفتار دینامیکی پیچیده شده و میزان آسیب پذیری لرزهای اینگونه از پل ها در قیاس با پل های بدون قوس بیشتر خواهد بود. هدف این مقاله بررسی تاثیر اختلاف ارتفاع پایه های پل و تعداد دهانه در رفتار لرزهای پل های قوسی شکل عرشه باکس بتن آرمه می باشد. بدین ترتیب، پنج پل با تعداد دهانه ها و ارتفاع پایه های متفاوت در نرمافزار csi bridgeمدلسازی شدند. نتایج این پژوهش نشان داده است که افزایش ارتفاع ستونها و کاهش تعداد دهانه ها سبب افزایش تغییر مکان نسبی پل و افزایش میزان آسیب پذیری پلها میگردد. به طوری که حداکثر تغییر مکان نسبی در مدل چهار دهانه با ارتفاع های متفاوت 1.25h1.5hhو 1.75h2.5hhنسبت به مدل چهار دهانه پایه ها یکسان به ترتیب 11/3و 33/31درصد افزایش می یابد، که در مدل سه دهانه این مقدار به 81/33 درصد افزایش و در مدل پنج دهانه 40/38درصد کاهش تغییر مکان نسبی، نسبت به مدل چهار دهانه مبنا می گردد.