بررسی تجربی کاهش درگ حبابی در حضور جریان محوری در یک سیستم تیلور-کویت

بهبود کاهش دراگ اصطکاکی به دلیل حضور حباب های کوچک و جریان محوری با استفاده از یک سیستم تیلور کویت بطور تجربی مورد بررسی قرار می گیرد. هنگامی که عدد رینولدز دورانی از 5000 تا 70000 تغییر می کند، شرایط جریان کاملا آشفته است و گردابه-های تیلور بین استوانه های هم مرکز ظاهر می شوند. درحالی که حباب های هوا و جریان محوری از قسمت پایینی سامانه داخل فضای حلقوی تزریق می شوند، گشتاور اعمالی روی استوانه ی داخلی دوار و رفتار حباب ها اندازه گیری می شوند. به منظور جلوگیری از خصوصیات سطحی نامشخص و ایجاد توزیعی از حباب های با اندازه ی تقریبا یکسان، از آب مقطر استفاده می شود. قطر حباب ها به کمک فرایند پردازش تصویر اندازه گیری می شود. نتایج نشان می دهند که جریان محوری در غیاب حباب ها سبب کاهش دراگ اصطکاکی می-شود. علاوه براین مشاهده می شود که جریان محوری اثر مثبت حباب ها را روی کاهش دراگ بهبود می بخشد. در این حالت کاهش دراگی در حدود 28% بدست آمده است که با افزایش عدد رینولدز دورانی کاهش می یابد.