ارائه یک روش تطبیقی بر پایه ترکیب روش پریدینامیک حالت مبنا و روش نقطه-ماده در مدل سازی عددی آسیب فلزات

این پژوهش رویکردی جدید برای ترکیب روش پریدینامیک حالت‌مبنا و روش نقطه-ماده ارائه می‌دهد که به کمک آن رفتار الاستوپلاستیک فلزات تحت تغییر شکل‌های بزرگ و مدل‌سازی جوانه‌زنی و رشد ترک در حالت دو بعدی بررسی می‌شود. در روش پیشنهادی، محاسبات تغییر شکل‌های بزرگ الاستوپلاستیک در ناحیه نقطه-ماده انجام می‌شود، و بخش پریدینامیک به‌صورت خودکار در نقاط با پتانسیل شروع و رشد آسیب ایجاد شده و به همراه نوک ترک جابه‌جا می‌شود. ابتدا دامنه مادی توسط ذرات روش نقطه-ماده گسسته شده و سپس با الگوریتم تطبیقی جدید، ذرات نقطه-ماده به ذرات پریدینامیک تبدیل می‌شوند تا منطقه آسیب را بر اساس فاصله از نوک ترک بهینه مدل‌سازی کنند. این فرایند به‌صورت معکوس نیز انجام شده و نقاط پریدینامیک دوباره به ذرات نقطه-ماده تبدیل می‌شوند. محدودیت مساحت ناحیه پریدینامیک هنگام رشد ترک و استفاده از پریدینامیک حالت‌مبنا در کنار مکانیک کلاسیک، مهم‌ترین مزیت این روش است. عملکرد این روش از طریق مثال‌های عددی بررسی و از نظر سرعت و دقت با روش‌های عددی مشابه و نتایج آزمایشگاهی مقایسه می‌شود. این رویکرد مزیتی قابل توجه از نظر هزینه محاسبات و دقت در مدل‌سازی رفتار فلزات نرم تحت تغییر شکل‌های بزرگ و شکست ماده ارائه می‌دهد.

an adaptive approach based on the state-based peridynamic method and the material point method for numerical modeling of damage in ductile metals

this study presents a novel method that combines the state-based peridynamic approach with the material point method to analyze the elastoplastic behavior of metals under significant deformations and to simulate crack initiation and propagation in a two-dimensional framework. the proposed approach computes large elastoplastic deformations within the material point region, while the peridynamic region is automatically established around areas with high damage potential, relocating efficiently as the crack tip advances. initially, the material domain is discretized using material point particles. a new adaptive algorithm then transforms these particles into peridynamic particles, enabling efficient and accurate modeling of the damaged region based on proximity to the crack tip. this transformation process is reversible, allowing peridynamic particles to revert to material point particles when appropriate. a key feature of this method is the controlled size of the peridynamic region during crack propagation, combined with the integration of state-based peridynamics and classical mechanics. the method’s effectiveness is assessed through numerical examples and compared with experimental data and other numerical techniques, demonstrating superior performance in terms of computational speed and accuracy. this innovative approach offers substantial improvements in computational efficiency and precision for simulating the behavior of ductile metals during large deformations and subsequent material failure.