ارائه قانون کشش-جدایش برای اتصال جوش فراصوتی مواد مرکب پلی‌پروپیلن تقویت شده با الیاف شیشه در مود ii شکست

در سال‌های اخیر، به‌کارگیری اتصالات جوشی در سازه‌های کامپوزیتی تقویت ‌شده با الیاف به ‌شدت در حال توسعه می‌باشد. اتصالات جوشی دارای عیوب ذاتی ناشی از مراحل ساخت می‌باشند. ترک‌های اولیه از ‌این عیوب شروع ‌شده و در نهایت منجر به شکست قطعه می‌شوند. لذا استخراج پارامترهای مهم در محل اتصال، کمک شایانی به مهندسان در طراحی و پیش‌بینی زمان شروع و توسعه ترک بین لایه‌ای در لایه جوش می‌کند. در این مقاله، برای بررسی مود دوم شکست، به محاسبه‌ی تجربی و عددی نرخ آزاد سازی انرژی کرنشی برشی بین لایه‌ای در اتصال جوش فراصوت مواد مرکب پرداخته شده است. در این پژوهش از استفاده از 3 روش کاهش داده کالیبراسیون نرمی، تیر مبتنی بر نرمی و نظریه تیر کلاسیک، برای محاسبه نرخ آزاد سازی انرژی کرنشی و از مدل کشش-جدایش ذوزنقه‌ای برای مدل‌سازی اتصال در نرم افزار آباکوس استفاده شده است. سپس از ادغام نتایج تجربی و عددی برای استخراج پارامترهای قانون کشش-جدایش استفاده شده است. در پایان نمودارهای نیرو-جابجایی بدست آمده از آزمایشات تجربی و نمودارهای نیرو-جابجایی استخراج شده از مدل‌سازی عددی با یکدیگر مقایسه شده‌است. نتایج نشان می‌دهد مدل‌های استخراج شده با استفاده از روش تیر مبتنی بر نرمی و نظریه تیر کلاسیک پیش‌بینی خوبی نسبت به روش کالیبراسیون نرمی دارند. همچنین سهم چقرمگی شکست پل‌زنی در رشد ترک بیشتر از چقرمگی شکست اولیه می‌باشد.

presenting the traction-separation law for ultrasonic welding of glass-fiber reinforced polypropylene composite

the generalized progressive damage model is numerically and experimentally studied to predict the degradation process in end notch flexure composite specimens welded by the ultrasonic method. in numerical modeling, a trapezoidal traction-separation model that expresses the embedded process zone is developed using three data reduction methods of the compliance calibration method, classical beam theory, and compliance-based beam method, and formulated by combining failure and damage mechanics. finally, the force-displacement diagrams obtained from experimental investigations and the force-displacement diagrams extracted from numerical modeling are compared. the results demonstrate that the models extracted using the compliance-based beam method and classical beam theory method make accurate predictions compared to the compliance calibration method.