تحلیل برهمکنش سیال سازه از تنش کششی در آکسون با استفاده از مدل‌سازی اجزای محدود در راستای بررسی آسیب‌های کرنشی اعصاب

مطالعه رفتار آکسون تحت شرایط محیطی می‌تواند دید بهتری در توسعه روش‌های درمانی به‌منظور بهبود آسیب‌های عصبی ایجاد کند. در این تحقیق، با مدل کردن زیر‌لایه به‌صورت هایپرالاستیک و اعمال فشارهای مختلف به زیر‌لایه میزان کرنش‌های تحمل شده توسط آکسون محاسبه شد. کرنش‌ها در سه بازه زمانی مختلف اعمال شد تا اثرات نرخ کرنش‌های مختلف بررسی شود. برای آکسون یک مدل شامل میکروتوبول با خواص الاستیک خطی، نوروفیلامان و آکسلوما با خواص ویسکوالاستیک خطی فرض شد. جهت گسسته‌‌سازی زیرلایه و بخش‌های مختلف آکسون از روش المان محدود و نرم افزار کامسول استفاده شد. مشاهده شد که رژیم سیال موجود در کانال تاثیری بر پاسخ مکانیکی آکسون ندارد. با استفاده از تحلیل برهم کنش سیال سازه، میزان کرنش ایجاد ‌شده نزدیک به صفر (در بیشترین حالت 0/0001) و تنش نیز ناچیز (در بیشترین مقدار 70n/m2) گزارش شد. نتایج نشان‌دهنده‌ اثر عمده میکروتوبول در قبول کردن بارهای مکانیکی و استحکام کلی آکسون می‌باشد. همچنین بیشترین کرنش‌ها در داخل آکسلوما دیده می‌شود که اهمیت پاسخ مکانیکی آن در ایجاد آسیب را متذکر می‌شود. باتوجه به پاسخ مرتبط با نرخ کرنش‌های مختلف مشاهده می‌شود که بیشترین احتمال آسیب به آکسون، در کرنش %42 و نرخ19/1s 1 می‌باشد.

fluid structure interactions analysis of tension in an axon using finite elements modeling to investigate strain related neurological damages

the study of axonal behavior under different environmental conditions can provide a better insight into the development of therapeutic approaches for healing after nerve damages. by modeling of sublayer in the form of a hyperelastic material and applying different pressures, the amount of strains tolerated by the axon was calculated. strains were applied at three different time intervals to examine the effects of different strain rates. for axon, a model containing microtubules with linear elastic properties, neurofilament, and axolemma with linear viscoelastic properties was considered. the finite element method and comsol software were used for the discretization of the sublayer and the substructures of the axon. it was observed that the fluid regime in the channel did not affect the mechanical response of the axon. the strain was close to zero (at most 0.0001) and the stress was also negligible (at most, 70 n/m2). the results showed the major effect of microtubules on resisting mechanical forces and on the overall integrity of the axons. most of the strains were seen inside the axolemma, indicating the importance of its mechanical response to injury. regarding the response to the strain rate, the most probable damage to the axon, comparable with the former corresponding reports will occur at the strain of 42% and strain rate of 19.1 s 1, respectively.