خواص مکانیکی و رفتار سازه‌ای استخوان در سطح نانو با به‌کارگیری المان‌های چسبنده

استخوان بافت بیولوژیکی معدنی بوده که اجزاء اصلی آن دارای خواص مکانیکی بسیار متفاوتی می‌باشند. علائم بالینی برخی از بیماری‌ها در سطح ماکرو رخ داده ولی علت آن تغییر ساختار استخوان در سطح نانو می‌باشد، بنابراین انجام مطالعات در سطوح نانو و میکرو ضروری می‌باشد. در تحقیق حاضر خواص الاستیک و رفتار استخوان در سطح نانو با روش اجزاء محدود مدل‌سازی شده و از لایه‌های چسبنده استفاده شده است. پس از صحت‌سنجی مدل، نتایج توزیع تنش و خواص الاستیک آن با نتایج تحلیلی مقایسه شده است. نسبت کرنش مواد معدنی به کل مدل که در مطالعات پیشین ارزیابی نشده، برای مصالح بینابینی مختلف ارائه شده است. تاثیر تغییر نسبت حجمی مواد معدنی و خصوصیات مکانیکی کلاژن بر رفتار مدل نیز بررسی شده است. نتایج مقایسه مدل عددی با سایر مدل‌ها نشان دهندۀ تطابق بسیار خوبی می‌باشد. مصالح بینابینی کلاژن و صفحات معدنی با خواصی ناشناخته مهم‌ترین عامل گسیختگی فیبریل کلاژن معدنی بوده و حضور لایه ضخیم آب با پیوندهای واندوالسی و برشی ویسکوز به عنوان محتمل‌ترین لایۀ چسبنده می‌باشد. خواص غیرخطی کلاژن سبب ایجاد تغییرات چشمگیری در مدل شده و جهت کاهش محاسبات در مدل‌های سه‌بعدی، می‌توان از ساختار تک سلولی با شرایط مرزی پریودیک استفاده نمود.

Mechanical Properties and Structural Behavior of Bone at Nano Scale with Cohesive Element

Bone is a biological tissue whose main components are different from the mechanical aspect. Some of the bone diseases are due to mutations in the bone structure at the nano scale, while their clinical symptoms appear at the macro scale. Therefore, the evaluation of bone at micro and nano scales is important. In the current study, the finite element modeling is performed to evaluate the mechanical properties and behavior of bone at the nano scale and the cohesive element is applied. After its verification, the stress distribution and elastic properties are compared with the analytical model. Limited studies are available on strain ratio and it is presented for different cohesive elements in the current study. The influence of mineral volume fraction and mechanical properties of collagen is investigated. The comparison between finite element models and the other ones demonstrate an excellent agreement. The collagen hydroxyapatite interface with unknown mechanical properties is the most important parameter in the model and the thick water layer with Van der Waals interaction and viscous shear is determined as the most probable cohesive layer. The parametric studies indicate the significant effect of nonlinear collagen on the model. To decrease the calculation in models, the proposed unit cell with periodic boundary conditions could be employed.