تحلیل تجربی انتقال حرارت جت دایروی برخوردی به سطح مقعر نامتقارن

هدف از این تحقیق بررسی تجربی جریان و انتقال حرارت جت برخوردی دایروی به سطح مقعر نامتقارن است. به این منظور از یک سطح نامتقارن استوانه‌ای با دو شعاع انحنای 8 و 12سانتیمتر استفاده شده است. روی سطح مقعر، با استفاده از گرمکن سیلیکونی انعطاف پذیر شار حرارتی ثابت با توان 2000وات بر متر مربع اعمال شده است. مقادیر دما روی سطح مقعر با استفاده از دوربین مادون قرمز اندازه گیری و ثبت شده است. توزیع عدد ناسلت سطح نامتقارن با مقادیر ناسلت سطوح متقارن با شعاع‌های انحنای 8و 12سانتی متر مقایسه شده است. بررسی‌های تجربی انتقال حرارت جت برخوردی به سطح مقعر نامتقارن در سه عدد رینولدز 35000 ،23000و 50000 و سه فاصله نسبی جت از سطح برخورد 4 ،2 و 6 انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که در سطع مقعر نامقارن، سطح با شعاع انحنای 8 سانتیمتر عدد ناسلت بیشتری در مقایسه با سطح با شعاع انحنای 12سانتیمتر دارد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که در سطح نامتقارن، توزیع عدد ناسلت در راستای انحنای سطح، نامتقارن و در راستای محوری متقارن است. همچنین، با کاهش فاصله جت از سطح برخورد عدد ناسلت در سراسر سطح نامتقارن افزایش می‌یابد.