بررسی و نقد ارتباط مرگ و گناه در آثار آگوستین قدیس

مسئله مرگ، مسئله همیشگی بشر بوده است و ادیان و مکاتب فلسفی و کلامی، آن را ازجمله دغدغه‌های وجودی و معرفتی انسان می‌دانند. توجه به موضوع مرگ در آثار آگوستین و ارتباط آن با مقوله گناه کمتر مطرح شده است. بررسی آثار آگوستین نشان می‌دهد که وی با توجه به آیین مسیحیت، به‌ویژه تعالیم پولس، بیش از پیشینیان به ارتباط مرگ و گناه توجه دارد. او مرگ را بر مبنای گناه نخستین و دیگر گناهان توجیه می‌کند و حتی گناه را علت مرگ می‌داند. به باور آگوستین، خداوند انسان را به‌گونه ای آفریده است که اگر گناه نمی کرد، از زندگی جاودانه برخوردار می شد. اقسام مرگ اعم از مرگ جسم، مرگ نفس و مرگ ابدی در اثر نافرمانی به سراغ انسان می آید. وی تاکید می کند که اولین زوج بشری بر اثر عصیان و بر مبنای داوری عادلانه خداوند مجازات شدند. همچنین نسل بشر در اولین انسان، حاضر بود؛ بنابراین، مجازاتِ گناه دربردارنده همه انسان‌هاست؛ ازاین رو، هر انسانی درحالی متولد می‌شود که ذات او آلوده به گناه نخستین است. وی درمورد گناه نخستین و پیامدهای آن به افراط می گراید و هیچ‌کسی را به‌جز حضرت عیسی و مادرش از گناه مبرّا نمی داند.