اثبات شاکلۀ وجودشناسی صدرایی با شالودۀ خداشناسی در نهج البلاغه
|
|
|
|
|
نویسنده
|
امامی جمعه مهدی ,رضی سپیده
|
منبع
|
الهيات تطبيقي - 1396 - دوره : 8 - شماره : 17 - صفحه:111 -124
|
چکیده
|
در این مقاله، یکی از منابع اصلی شالودۀ فکریفلسفی ملاصدرا یافت و بررسی شده است. شاکلۀ وجودشناسی صدرالمتالهین بر مبانی بساطت، وحدت حقۀ حقیقیه، سریان وجودی و... استوار است و مطابقت بسیاری با بیانات حضرت علی(ع) در وصف خداوند متعال در نهجالبلاغه مانند مطلقیت، وحدت غیرعددی، دوگانه و منفصلنبودن خداوند از موجودات و... دارد؛ بهگونهایکه الهیات حضرت علی(ع) یکی از ارکان اصلی شاکلۀ عقل شیعی و اساس و بنیان وجودشناسی ملاصدرا است؛ ازاینرو، ساختار معنایی و محتوایی این دو نظام الهیاتی – خداشناسی حضرت علی(ع) و وجودشناسی ملاصدرا – هم به لحاظ ویژگی ها و خصایص و هم به لحاظ اصول و مبانی تحلیل و بررسی شدهاند. از این بررسی و پژوهش، نتیجه ای سودمند و چشمگیر حاصل شده و آن اینکه بیشتر تفکرات فلاسفۀ اسلامی خصوصاً صدرا برگرفته از کلام معصوم(ع) است و این نشاندهندۀ اصالت هویتی فلسفۀ ملاصدرا و غیریونانیبودن آن است.
|
کلیدواژه
|
خداوند، حقیقت وجود، وحدت، تشکیک، تجلی
|
آدرس
|
دانشگاه اصفهان, گروه فلسفه و کلام اسلامی, ایران, دانشگاه اصفهان, ایران
|
پست الکترونیکی
|
sepidehrazi@gmail.com
|
|
|
|
|