سنجش دانش و نگرش محیط زیستی دانش‌آموزان روستایی (نمونه مطالعه‌شده‌: منطقه طرقبه و شاندیز)

سه رکن اصلی سنجش اثرگذاری آموزش محیط زیست، دانش و نگرش و رفتار است. دانش و نگرش محیط زیستی به عنوان عوامل موثر بر اقدام و رفتارهای محیط زیستی شناخته می‌شوند. بنابراین، سنجش دانش و نگرش محیط زیستی ازجمله ابزارهایی است که در تحلیل رفتار سازگار با طبیعت راهگشاست. امروزه در کتاب‌های درسی مقطع ابتدایی سعی شده است مفاهیم محیط زیست به صورت ضمنی در حافظه دانش‌آموز قرار گیرد. ضرورت سنجش کارایی این موضوع سبب شکل‌گیری این پژوهش شد. این پژوهش به بررسی میزان دانش و علاقه دانش‌آموزان (نگرش محیط زیستی) مقطع ابتدایی شهرستان‌های طرقبه و شاندیز در ارتباط با محیط زیست می پردازد. تحقیق حاضر به روش توصیفی‌تحلیلی اجرا شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه سنجش علاقه و دانش محیط زیستی بود. در این تحقیق شش مدرسه ابتدایی به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شد که شامل 100 دانش‌آموز بودند. نتایج پژوهش گویای این است که بین متغیرهای مستقل تحصیلات والدین و پایه تحصیلی دانش‌آموزان با متغیر وابسته میزان دانش محیط زیستی دانش‌آموزان رابطه معناداری وجود ندارد. درحالی‌که بین متغیر مستقل دانش محیط زیستی با متغیر وابسته علاقه به محیط زیست ارتباط معناداری وجود دارد.