تحلیل نقش تنوع معیشتی در تاب‌آوری خانوارهای روستایی در شرایط خشکسالی مطالعه موردی: مناطق در معرض خشکسالی استان اصفهان

خشکسالی طی سالیان گذشته آسی بهای زیادی به بخش کشاورزی و جامعه روستایی وارد کرده است. در دههاخیر، رویکرد مقابله با شرایط و رخدادهای طبیعی جای خود را به کنارآمدن و زندگ یکردن با آنها داده است.پژوهش حاضر به بررسی تنوع معیشتی ب هعنوان یکی از رویکردهای مناسب برای کنارآمدن با شرایط خشکسالیمی پردازد. چارچوب تحلیلی استفاد هشده در این پژوهش، چارچوب معیشت پایدار است. این چارچوب که به عنوانروشی برای بهبود درک معیشت فقرای روستایی به کار گرفت ه شده است، از زمینه های آسیب پذیری روستاییان آغازمی شود و به دستاوردهای معیشتی حاصل از سازوکار های مبتنی بر معیشت پایدار ختم می شود. روش تحقیق دراین بررسی ب هصورت کمی پیمایشی است و از روش های توصیفی، تحلیلی و روابط همبستگی استفاده م یکند.برای این منظور به 12 روستا در مناطق مختلف استان اصفهان، که به درج ههای متفاوتی در معرض خشکسالیبودند و در سطوح گوناگونی از نظر برخورداری از امکانات توسعه قرار داشتند، مراجعه شد و افزون بر نهادها وخبرگان روستایی با 227 نفر از سرپرستان خانوار کشاورز روستایی مصاحبه شد. نتایج ب هدست آمده نشان م یدهندکه اتخاذ رویکرد تنوع معیشتی منجر به تاب آوری بیشتر خانوارها در شرایط خشکسالی شده است. در روستاهاییکه در معرض خشکسالی شدیدتری قرار داشتند، این تنوع معیشتی بیشتر به چشم می خورد.