رتبه‌بندی شهرستان‌های استان گیلان ازلحاظ مدیریت پایدار تعاونی‌های پره صید و صیادی با استفاده از تکنیک TOPSIS

ماهی گیری یکی از زیربخش های مهم کشاورزی قلمداد می شود. در این زیربخش بیش از 100 میلیون تن از انواعآبزیان در هر سال تولید می شود که در تغذیه و رفاه نوع بشر نقش موثری دارد و وسیله امرار معاش بیش از 200میلیون نفر را فراهم می سازد. در زمان حاضر در صید ساحلی دریای خزر الگوی بهره برداری تعاونی وجود دارد کهبه تعاونی های پره مشهورند. استان گیلان با بیشترین شاغل در بخش صید ساحلی و کمترین میزان میانگین صیدپنج ساله پرچالش ترین استان ازلحاظ عملکرد تعاونی های پره است. این مقاله درصدد است با اولویت بندی ابعادموثر بر مدیریت صید ساحلی پایدار، دریابد که کدام بعد وضعیت بهتری ازلحاظ پایداری دارد و در ادامه بارتبه بندی شهرستان های استان دریابد که کدام یک از شهرستان ها ازلحاظ وضعیت اید هآل مدیریت صید ساحلیپایدار وضعیت بهتری دارند. وزن های محاسبه شده ازطریق تکنیک تحلیل مولفه های اصلی نشان می دهند که بعدسیاستی بالاترین وزن را در میان شاخص های مدیریت صید ساحلی پایدار تعاونی های پره دارد. با توجه به نتایجپژوهش، شهرستان لنگرود ازلحاظ مدیریت صید ساحلی پایدار کمترین فاصله را با وضعیت اید ه آل دارد. شایانذکر است که شهرستان های تالش و آستارا ناپایدارترین شهرستان های استان از نظر صید ساحلی هستند.