بررسی تاثیر میزان تعلق‌خاطر و رضایت از زندگی روستایی بر میزان مشارکت جوانان در فعالیت‌های کشاورزی مطالعه موردی: شهرستان کرمانشاه

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تعلق‌خاطر و رضایت از زندگی جوانان روستایی و تاثیر آنها بر میزان مشارکت در فعالیت‌های کشاورزی به‌روش توصیفی ـ همبستگی انجام شد. جامعه آماری تحقیق، جوانان روستاهای شهرستان کرمانشاه (سه بخش سرفیروزآباد، ماهی‌دشت و مرکزی) بودند (34089n=) که با استفاده از روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای، 250 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه بود که روایی آن را اعضای هییت علمی دانشگاه رازی تایید کردند و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 79/0 تایید شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از ابزار spss انجام شد. در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان دادند که میزان تعلق‌خاطر جوانان به روستای خود با میانگین 65/3 و انحراف معیار 46/0 و میزان رضایتمندی آنان از زندگی روستایی با میانگین 90/2 و انحراف معیار 03/1، در حد متوسط است. مشارکت جوانان در فعالیت‌‌های کشاورزی در حد نسبتاً خوب ارزیابی شد. رگرسیون خطی نشان داد که 43 درصد از تغییرات متغیر وابسته (مشارکت در امور کشاورزی) را دو متغیر مستقل (تعلق‌خاطر و رضایتمندی از زندگی روستایی) تبیین می‌کنند. بیشترین میزان سطح تحصیلات را جوانانی با سطح تحصیلات دیپلم دارند (5/34 درصد) که نشان می‌دهد سطح سواد اکثر جوانان روستاها در سطح پایینی قرار دارد. پیشنهاد می‌شود برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران در برنامه‌های خود حداکثر توجه را به آموزش روستاها داشته باشند.