بررسی موانع و راهکارهای مناسب توسعه مشاغل خانگی روستایی شهرستان اسلام‌آباد غرب

با توجه به افزایش سریع و گسترده جمعیت، ازجمله جمعیت روستایی ایران، و ناتوانی بخش کشاورزی در اشتغال زاییبرای نیروی کار فزاینده روستایی، توسعه اشتغال غیرکشاورزی به ویژه برای گروه های کم زمین یا فاقد زمین، اهمیتبسزایی دارد. یکی از کسب وکارهایی که در سال های اخیر درخصوص زنان روستایی به آن توجه شده، مشاغل خانگیاست. پژوهش کاربردی حاضر با هدف بررسی راهکارهای مناسب توسعه مشاغل خانگی از دیدگاه زنان روستایی وکارشناسان، با روش توصیفی پیمایشی در سال 1390 انجام شد . جامعه آماری این پژوهش شامل 15000 زنروستایی و 50 کارشناس صاحب نظر در زمینه مشاغل خانگی بود و حجم نمونه براساس جدول مورگان 375 نفر زنروستایی و 50 نفر کارشناس تعیین گردید. روش نمونه گیری در جامعه زنان به صورت طبقه ای با انتساب متناسب، ودر جامعه کارشناسان سرشماری بود. روایی پرسشنامه با بهره گیری از نظر متخصصان و پایایی آن با استفاده از آزمونآلفای کرونباخ برای هریک از موانع توسعه مشاغل خانگی شامل خانوادگی، فردی، اقتصادی، دولتی و شخصیتی0 محاسبه شد، که نشا ندهنده مناسب بودن ابزار پژوهش است . تجزیه و /87 ،0/89 ،0/76 ،0/88 ،0/ به ترتیب 87نشان داد که مهم ترین موانع توسعه مشاغل خانگی از دید زنان به ترتیب موانع spss تحلیل داده ها با نرم افزارشخصیتی، فردی، اقتصادی، خانوادگی و دولتی است. از دید کارشناسان، مهم ترین این موانع به ترتیب موانع خانوادگی،فردی، شخصیتی، دولتی، و اقتصادی هستند. نتایج مطالعات همبستگی، ارتباط مثبت و معناداری را بین عضویت در0 نشان می دهند . بین سایر متغیرها / تشکل ها، سطح تحصیلات زنان و توسعه مشاغل خانگی با احتمال خطای 01ازقبیل سن زنان، وضعیت تاهل، داشتن یا نداشتن الگوی نقش، موفقیت یا عدم موفقیت الگوی نقش، داشتن تجربهشخصی در زمینه مشاغل خانگی و توسعه کسب وکارهای خانگی رابطه معناداری وجود ندارد