تبیین رابطه تنوع‌بخشی فعالیت‌های اقتصادی و توسعه پایدار روستایی مطالعه موردی: شهرستان مشهد

است. تنوع، پیچیدگی ذاتی « تنوع بخشی فعالیت های اقتصادی » یکی از رویکردهای مهم توسعه پایدار روستاییسیستم ها را افزایش م یدهد و از این طریق فرایندهای درون آنها را تقویت می کند. مطالعه حاضر با روشتوصیفی تحلیلی به تبیین رابطه تنوع بخشی فعالیت های اقتصادی و پایداری سکونتگا ههای روستایی شهرستانمشهد می پردازد. جمع آوری اطلاعات، مبتنی بر روش اسنادی و پیمایشی بود و نمونه گیری به روش طبقه ایتخصیص یافته صورت گرفت. با استفاده از تحلیل خوش های، سطوح پایداری سکونتگا ههای روستایی در سه بعداقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی با 36 شاخص در مقیاس نسبی تعیین گردید. نتایج حاصل از 34 پرسشنامه8 درصد سکونتگاه های روستایی بررسی شده، ازنظر ابعاد / آبادی و 350 پرسشنامه خانوار نشان م یدهد که فقط 847 درصد در گروه ناپایدار قرار داشتند. بررسی / 44 درصد آنها در گروه نیمه پایدار و 1 / سه گانه پایدار بودند و 1نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس ی کطرفه نشان می دهد که میانگین نمره تنوع فعالی تهای اقتصادی در27 است. به منظور بررسی / 30 و در روستاهای ناپایدار 5 / 38 ، در روستاهای نیمه پایدار 7 / روستاهای پایدار 6دقیق تر رابطه بین پایداری و تنوع، از همبستگی پیرسون استفاده شد. بررسی ها نشان داد که رابطه بین پایداری و0 بود، که ازنظر شدت قوی است. براساس مطالعه صورت گرفته، تنوع بخشی / تنوع مستقیم و به میزان 77فعالیت های اقتصادی در نواحی روستایی م یتواند پایداری سکونتگاه های روستایی را تقویت کند.