ساماندهی سکونتگاه‌های روستایی شهرستان دماوند براساس شاخص‌های شبکه منطقه‌ای (با بهره‌گیری از تکنیک تاپسیس)

سیاست های توسعه در کشور طی چند دهه اخیر به نابسامانی مناطق و تخلیه گسترده آباد یها و تشدیدنابرابری های منطقه ای دامن زده اند. مدیریت هدفمند و بهینه ب همنظور پویاسازی فعالیت، و استفاده از منابعنقطه ای و پراکنده در سطح سرزمین از راهکارهایی هستند که منجر به جلوگیری از مهاجرت های بی رویه ونظم دهی به الگوی ارتباط سکونتگا ههای روستایی با شبکه نظام شهری م یشوند. ازاین رو، پژوهش حاضر به بررسیسطح برخورداری از امکانات و خدمات سکونتگاه های روستایی در شهرستان دماوند برمبنای رویکردهای جدید واثبات شده در سطح جهانی ازجمله رویکرد شبکه منطق های می پردازد. این رویکردها راهکارهای توسعه را با توجهبه امکانات موجود در ناحیه درنظر م یگیرند و پیوند آن را با توسعه منطقه ای و ملی مطرح می کنند. فرایند تجزیهو روش topsis و تحلیل سکونتگاه های روستایی و میزان اهمیت شاخ صهای مطرح شده، با استفاده از تکنیکتحلیل عاملی صورت گرفت. نتیجه حاصل از تحقیق نشان می دهد که سکونتگاه های روستایی شهرستان دماوندفاقد توزیع بهینه جمعیت و فعالیت در سطح ناحیه هستند و ادامه این روند تخلیه تدریجی این سکونتگاه ها رابه دنبال خواهد داشت. در پایان نیز با توجه به موقعیت و توانمندی سکونتگا ههای روستایی، الگوی مناسبی برایارایه خدمات و ایجاد پیوند بین سکونتگاه های روستایی - شهری معرفی شده است.