تحلیل فضایی تنش روانی زنان در مناطق روستایی

مناطق روستایی از نظر ساختار اکولوژیکی (طبیعی و انسانی) در معرض خطرهایی قرار دارند که زمینه‌‎ساز تنش و پریشانی جسمی و روانی است. در این میان، زنان با زندگی در مناطق روستایی با تبعیض و محرومیت بیشتری مواجه‌اند و ازاین‌رو موقعیت اجتماعی-اقتصادی پایین‌‌تری دارند. در این مقاله با رویکرد جغرافیایی و با روش‌‌شناسی توصیفی-تحلیلی به شیوه پیمایشی استرس زنان روستاهای بخش مانه سنجش و ارزیابی شد. حجم نمونه به شیوه تصادفی طبقه‌‌بندی شد و با احتساب ویژگی‌‌هایی نظیر «میزان جمعیت روستاها، وضعیت طبیعی روستا، نیز دوری و نزدیکی به شهر» تعیین گردید، و درمجموع تعداد 240 زن از 16 روستا انتخاب شد. نتایج حاکی از آن است که زنان نمونه در روستاهای مطالعه‌شده، بیشتر دچار استرس اقتصادی با میانگین 9/27 و سپس استرس محیطی با 8/16 و استرس اجتماعی با میانگین 5/13 هستند. نتایج به‌دست‌‎آمده از طبقه‌بندی خوشه‌ای روستاهای نمونه از نظر میزان استرس (روستاهای با استرس کم، روستاهای با استرس متوسط و روستاهای با استرس زیاد)، نشان می‌دهند که 7 روستا در طبقه اول، 4 روستا در طبقه دوم و 5 روستا در طبقه سوم قرار می‌گیرند. نتایج تحقیق نشان می‌دهند که عوامل اقتصادی بیشترین تنش را در زنان روستایی به همراه داشته است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهند که بین استرس کل زنان روستایی بخش مانه و تمامی شاخص‌های مکانی-فضایی به‌کار گرفته‌شده در این مقاله از نظر آماری تفاوت معنادار وجود دارد.