ارزیابی سیاست‌های توسعه اقتصادی روستایی از دیدگاه منطقه‌ای با نگاهی برسیاست‌های دولت در ایران،

بخش وسیعی از جغرافیا و جمعیت هر کشور به روستاها اختصاص دارد؛ از این رو عملکرد اقتصادی نواحیروستایی، بر شکوفایی و بهره وری ملی کشورها تاثیر بسزایی می گذار د. با این حال حتی در کشورهایتوسعه یافته ای همچون ایالات متحد امریکا، واگرایی عملکرد اقتصادی روستاها در مقایسه با شهرها، به چالشیاساسی بدل شده است. پژوهشگران، ریشه این واگراییِ عملکردی را در نوع نگاه دولت به روستاها می دانند و بیانمی دارند که دولت ها ویژگی های منحصربه فرد روستا را نادیده می گیرند، روستا را مساوی با کشاورزی برمی شمارند،و به شهرهای مجاور روستا نیز بی توجه اند. از سوی دیگر، پژوهشگران معتقدند از آنجا که هر روستا درو ن یکمنطقه اقتصادی واقع شده است، تصمیم گیری و تحلیل در خصوص روستا نیز باید با نگاه منطق های صورت گیرد .در این میان، یکی از مشهورترین و پرکاربردترین چارچوب های تحلیل و سیاس ت گذاری منطقه ای، چارچوبدایاموند (الماس) مایکل پورتر و نظریه خوشه های اوست، که مطالعات متعددی نیز با استفاده از آن به بررسیسیاست های توسعه اقتصادی روستایی پرداخته اند. در این مقاله، سیاست ها و نگاه دولت به روستاها در ایرانبررسی شده است. برای این منظور، با انجام پیمایشی از 31 نفر از خبرگان دانشگاهی و کارشناسان سطوح میانیسیاست گذاری روستایی در سه نهاد دولتی کشور، بررسی شده است که سیاس تهای دولتی ایران، تا چه اندازه بادیدگاه های منطقه ای مطابقت داشته است.