کاربرد روش تلفیقی MCDM و GIS در شناسایی مناطق روستایی با پتانسیل اکوتوریستی

در دهه های اخیر همراه با رشد و توسعه گردشگری، زیرشاخ ههای گردشگری، از جمله اکوتوریسم یا بوم گردی نیز رشدبسیاری یافته اند. جدیدبودن این بخش از گردشگری سبب شده است که کمتر بتوان به روش یا چارچوب مناسبی درپژوهش های جهانی درخصوص انتخاب پتانسیل های اکوتوریستی در مناطق و مکا نهای گوناگون دست یافت. نقاط روستاییاز دیرباز در زمره مه مترین مکان هایی که جاذب ههای گردشگری فراوانی دارند، قرار گرفته اند. از سویی دیگر، انتخاب روستاهایهدف در گردشگری، به ویژه روستاهای نمونه اکوتوریستی اهمیت بسیاری دارد. در پژوهش حاضر، این پرسش که انتخابروستاهای نمونه اکوتوریستی چگونه صورت می گیرد، مطرح شد. ابتدا از طریق مدل ارزیابی اکوتوریستی با تلفیقبر اساس 9 معیار، پتانسیل اکوتوریستی در محدوده استان تهران به عنوان یکی از کانون های جمعیتی کشور topsis-gisکه در حاشیه جنوبی البرز قرار دارد پهنه بندی شد. سپس با استفاده از تابع اکوتوریسمِ روددره ای تعریف شده، در چندینمرحله با اجرای الگوریتم و هم پوشانی لایه ها، روستاهای نمونه اکوتوریستی انتخاب شدند. نتیجه به دست آمده نشان داد کهروستاهای 6گانه برگزیده، بر محدوده مناطق زیست محیطی چهارگانه انطباق دارند و مدل توانایی بالایی در انتخاب روستاهاینمونه اکوتوریسم روددره ای در کشور دارد.