نقش گردشگری خانه های دوم در تغییرات کالبدی فیزیکی نواحی روستایی(مطالعه موردی: دهستان برغان شهرستان ساوجبلاغ)-

گردشگری خانههای دوم یکی از الگوهای مهم گردشگری در نواحی روستایی است که بر فضای روستایی در ابعاد مختلف،به ویژه کالبدی فیزیکی، تاثیر مثبت و منفی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی پیامدهای کالبدی فیزیکی گردشگریخانههای دوم و روش تحقیق توصیفی تحلیلی بود. دادهها با استفاده از پرسشنامه گردآوری شد و روایی آن به صورتو آزمون های spss 0 به تایید رسید. همچنین دادهها با بهرهگیری از نرمافزار / صوری و پایایی آن با آلفای کرونباخ 80آماری تجزیه و تحلیل شد. جامعه آماری تحقیق شامل چهار روستای دهستان برغان، با 550 نفر جمعیت، است. نمونه هابا استفاده از فرمول کوکران از بین مردم روستا به صورت تصادفی انتخاب شدند. معماری خانههای روستایی با (n= 150)کارکردهای مختلف آن ها تناسب دارد؛ مثل کارکرد اتاق، انبار، محل خشککردن محصولات باغی، آغل حیوانات، و ... درحالی که خانههای دوم فقط کارکرد استراحتی و تفریحی دارند. این الگو عمدتاً بر سبک معماری خانههای ساکنان نیزتاثیر گذاشته، موجب کاهش فضاهای معیشتی درون بافت خانههای آنان شده، و ساختاری نامتناسب با کارکرد روستابه وجود آورده است. یافتهها بیانگر آن است که در دهههای اخیر با پیامدهای کالبدی گوناگون مانند تغییر کاربری باغات ومزارع، بافت سنّتی مسکن روستا، کاهش دسترسی ساکنان به زمینهای مسکونی، معماری ناهمگون با محیط همراه بودهو منجر به بروز ناهماهنگی در چهره و ساختار محیطی آن شده است.