کانون‌های تولید دانش در پروژه‌های توسعه و عمران روستایی (مطالعه موردی: طرح‌های هادی روستایی)-

در فرآیند تدوین و اجرای پروژه‌های عمران روستایی به صورت مداوم دانش تولید می‌شود. بر مبنای رویکرد تاثیرات پروانه‌ای، اگر شرایط مناسب ایجاد شود، حرکتی ضعیفی چون بال پروانه، منجر به تحولاتی بزرگ خواهد شد. با الهام از این ایده، در پژوهش حاضر تلاش شده است به تحلیل کانون‌های ایجاد دانش در جریان یک پروژه موردی پرداخته شود و با ایجاد مدل تحلیلی خاص حاصل ترکیب دو مدل نانوکا - تاکیوچی با dpsirاین موضوع مورد بررسی قرار گیرد. بر این اساس، کانون‌های تولید دانش در فرآیند تهیه و اجرای طرح هادی به عنوان مصداق طرح‌های عمران روستایی شناسایی شده و چگونگی تولید و تبدیل دانش سازمانی و نحوه مدیریت فرآیندهای آن تبیین شده است. پژوهش حاضر با بهره‌گیری از آموزه‌های رشته‌های مدیریت دانش و برنامه‌ریزی جغرافیای روستایی در مورد اجرای طرح‌های هادی روستایی به نگارش درآمده است. به منظور گردآوری داده‌های لازم 30 نفر متخصص به عنوان خبره مرتبط با نظام برنامه‌ریزی، طراحی، اجرا و نظارت طرح‌های مذکور انتخاب شدند و در دو مرحله متفاوت مورد پرسشگری قرار گرفتند. صحت نتایج به دست آمده از پرسشنامه‌ها با ضریب کرونباخ بررسی گردید که در پرسشنامه یکم و دوم معادل 84/0 و 79/0 به دست آمد. در نهایت نظام موجود برای شناسایی کانون‌ها و کسب دانش مورد بررسی قرار گرفت و در چارچوب مدیریت دانش تحلیل شد. بررسی صورت‌گرفته نشان داد که شکافی عمیق بین دانش ضمنی و عینی وجود دارد و نظام موجود به صورت گذرا و مقطعی به دانش تولیدی در کانون‌های دانش توجه دارد. به همین دلیل حجم بالایی از دانش ناخودآگاه از نظام و فرآیند تدوین و اجرای پروژه حذف می‌شود که در صورت وجود نظام مدیریت دانش، شناسایی کانون‌های دانش و استحصال آن می‌تواند با ایجاد تغییرات شگرف بستر تحولات مهمی را در فرآیندهای طرح هادی فراهم سازد.