الزامات به‌کارگیری فناوری‌های نوین دیجیتال در راستای بهبود معیشت پایدار کشاورزان (موردمطالعه: استان تهران)

هدف از انجام این پژوهش بررسی الزامات بکارگیری فناوری‌های نوین دیجیتال برای بهبود معیشت پایدار کشاورزان است. این پژوهش از نوع تحقیقات پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه کشاورزان استان تهران بود که از فناوری‌های نوین دیجیتالی در مزارع خود استفاده نموده‌اند و تعداد آنان 112 نفر است. با‌توجه‌به محدود بودن تعداد کشاورزانی که از فناوری‌های نوین دیجیتالی استفاده نموده‌اند، همه آن‌ها به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش ‌معادلات ساختاری (sem) به کمک نرم‌افزار smart pls3 صورت گرفت. یافته‌های تحقیق نشان‌دهنده آن است که الزامات آموزشی بکارگیری فناوری‌های نوین دیجیتال با ضریب مسیر 0.236 تاثیر مثبت و معناداری بر بهبود معیشت پایدار کشاورزان دارد، همچنین الزامات اقتصادی با ضریب مسیر 0.234، الزامات ساختاری با ضریب مسیر 0.146، الزامات نهادی با ضریب مسیر 0.135، الزامات سیاست‌گذاری با ضریب مسیر 0.118، الزامات مدیریتی با ضریب مسیر 0.114 و الزمات مهارتی به‌کارگیری فناوری‌های دیجیتال با ضریب مسیر 0.104 بر معیشت پایدار تاثیر مثبت و معناداری دارند.

the requirements of using modern digital technologies in order to improve the sustainable livelihood of farmers (study case: tehran province)

the purpose of this research is to investigate the requirements of using new digital technologies in order to improve the sustainable livelihood of farmers. this research is a survey research. the statistical population of this research included all the farmers of tehran province who have used modern digital technologies in their farms and their number is 112. due to the limited number of farmers who have used new digital technologies, all of them were surveyed using a census. data analysis was done using the structural equation method (sem) with the help of smart pls3 software. the research findings show that the educational requirements of using new digital technologies with a path coefficient of 0.236 have a positive and significant effect on improving the sustainable livelihood of farmers, as well as economic requirements with a path coefficient of 0.234, structural requirements with a path coefficient of 0.146, institutional requirements with a path coefficient of 0.135, policy requirements with a path coefficient of 0.118, management requirements with a path coefficient of 0.114, and skill requirements for using digital technologies with a coefficient of 0.104 have a positive and significant effect on sustainable livelihood.