بررسی تاثیرات فرهنگ بر تغییرات الگوی خانه‌های بومی در روستای طولارود بالای شهرستان تالش

به زودی شاهد از بین رفتن الگوهای خانه‌های بومی به واسطه قوانین و روش‌های ساخت جدید خواهیم بود. این مهم بر اهمیت مطالعه و مستندسازی خانه‌های بومی تاکید می‌کند. در این راستا پنج خانه با ویژگی‌های بومی با الگوی یکسان، به صورت هدفمند به عنوان نمونه موردی برای این پژوهش انتخاب شدند که در پای کوه روستای طولارود بالای شهر تالش قرار دارند. ترکیبی از روش‌های کمی و کیفی در این مقاله استفاده شده است. شرایط موجود خانه‌های تغییریافته برداشت و ترسیم شد. از آنجا که تغییرات در مراحل مختلفی بوده، اطلاعات دقیق آن توسط مصاحبه از ساکنین به دست آمد. پس از ترسیم، پلان‌ها وارد نرم‌افزار ای‌گراف شدند که بواسطه تحلیل‌های کمی آن، لیست‌های عددی مستخرج گردید. این اطلاعات برای تحلیل‌های قیاسی در بخش نتایج و همراه با استدلال استنباطی و منطقی اطلاعات به دست آمده از مصاحبه ساکنان قابل استفاده است. با مقایسه اطلاعات آشکار گردید که ایوان در این خانه‌ها با عمق کم در پیکره‌بندی فضایی همراه با ارزش‌های بالای ارتباط، کنترل و هم پیوندی، اولین و محتمل‌ترین فضا برای پذیرش تغییرات است. یکی از آثاری که برای روستاهای نزدیک شهر می‌توان قائل شد، احتمال تامین زیرساخت‌هایی همچون برق، لوله‌کشی گاز و آب است که ایده جاگذاری فضاهایی همچون آشپزخانه، حمام و سرویس بهداشتی را برای استفاده از آن‌ها ترغیب می‌نماید. استفاده از تسهیلات مدرن زندگی از طریق تغییر دادن شکل خانه‌های اولیه بومی بواسطه تغییر فرهنگ ساکنین قابل پیش‌بینی است.

studying cultural effects on changes of vernacular houses’ pattern in toularood bala village of talesh city

patterns of vernacular houses will soon be diminished due to new construction methods and laws. this matter emphasizes the importance of studying and documenting vernacular housing. to answer the question of this research on changing pattern of vernacular rural houses, one particular pattern which holds vernacular characteristics and is located in the foothills of tularoud bala village in talesh city has purposefully been selected as the case study. this selected pattern was the most popular model of construction in the village, that is also known to be an advanced model of the original one which its architecture has undergone some physical changes few years after it was first constructed. a combination of quantitative and qualitative methods has been utilized in this research. utilizing quantitative analysis which is provided by a-graph software, the output is extracted as quantitative data in the form of numerical lists. this data is usable by comparing results obtained from comparative analysis and inferential-logical reasoning along with information obtained from interviews with residents. comparing data collected from different stages of change will then aid with the findings of this research. by examining spatial configuration data using the space syntax method through analysis of a-graph software, it appears that veranda in these houses with a shallow depth in a spatial configuration as well as high values of connection and control and considering its integration by connecting to other spaces is the first and most probable space to adapt changes in the architecture of the original vernacular houses.