تحلیل پایداری اقتصادی - اجتماعی مناطق روستایی در استان ایلام

تحولات جامعه روستایی طی دهه‌های گذشته حاکی از عدم پایداری وجود چالش‌های عمده اجتماعی، اقتصادی درروند توسعه پایدار نواحی روستایی هست. غفلت از تنوع و تحول مستمر در شرایط اجتماعی اقتصادی جوامع روستایی و بی‌توجهی به زیرساخت‌های اجتماعی اقتصادی توسعه در جامعه روستایی بر مسائل و چالش‌های توسعه روستایی افزوده است. ازاین‌رو توجه به پایداری اقتصادیاجتماعی جهت برنامه‌ریزی و مدیریت مناطق روستایی ضروری است. هدف از انجام این تحقیق تحلیل وضعیت پایداری اقتصادی اجتماعی مناطق روستایی استان ایلام هست که با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی جهت نمونه‌گیری، از بین 378 روستای بالای 20 خانوار، 37 روستا به‌عنوان نمونه انتخاب و 250 پرسشنامه توسط روستائیان تکمیل‌شده است. روش تحقیق در این مقاله، توصیفی تحلیلی است و جهت گردآوری اطلاعات از دو روش کتابخانه‌ای و میدانی استفاده ‌شده است. همچنین تجزیه‌وتحلیل اطلاعات با استفاده از تحلیل واریانس یک‌طرفه، تحلیل عاملی و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام‌شده است. نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان می‌دهد که تفاوت معناداری بین شاخص‌های پایداری اقتصادی و اجتماعی در ابعاد مختلف وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل عاملی نشان می‌دهد، از تعداد شاخص‌هایی که بیانگر عوامل موثر بر پایداری روستائیان هستند به 12 عامل ویژه تقلیل می‌یابند و نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه حاکی از آن است که مولفه‌های اجتماعی (217/ 0) دارای بیشترین میزان تاثیر و مولفه‌های اقتصادی (42/ 0) کمترین میزان تاثیر را در پایداری روستاهای منطقه موردمطالعه داشته‌اند.

The Analysis of Socio-Economic Sustainability of Rural Areas in Ilam Province

The developments in rural society over the past decades indicate instability and the existence of major socioeconomic challenges in the process of sustainable development of rural areas. The neglect of diversity and continuous change in the socioeconomic conditions of country rural communities and neglect of socioeconomic infrastructure of rural society has added to the problems and challenges of rural development. Therefore, it is necessary to pay attention to socioeconomic sustainability for planning and managing rural areas. The purpose of doing this study is to analyze the socioeconomic stability of rural areas in Ilam province using GIS. For sampling, out of 378 villages with more than 20 households, 37 villages were selected as a sample and 250 questionnaires were completed by the villagers. The research method in this article is descriptiveanalytical and for data collection two methods of field study and ‌ library study were used. Also, data analysis was performed using oneway analysis of variance, factor analysis, and multiple regression analysis. The results of a oneway analysis of variance show that there is a significant difference between economic and social sustainability indicators in different dimensions. Also, the results of factor analysis show that the number of indicators that indicate the factors affecting the sustainability of villagers are reduced to 12 special factors and the results of multiple regression analysis indicate that social components (0.217) have the greatest effect and economic components (0.042) have the least effect on the sustainability of villages in the study area.