تحلیل محدودیت‌های توسعه صنایع کوچک‌مقیاس بخش کشاورزی (موردمطالعه: دهستان کاکاوند، استان لرستان)

برنامه‌‏ریزی برای توسعه‏‌یافتگی روستاهای کم‌‏برخوردار و از طرف دیگر، سادگی فناوری، نیاز به سرمایه کمتر، دوره کوتاه‌‏تر بازگشت سرمایه و دیگر مزایای صنایع کوچک‌مقیاس بخش کشاورزی ضرورت راه‌‏اندازی این گونه صنایع را بیشتر از قبل نمایان ساخته است. اگرچه مسیر راه‌‏اندازی این صنایع همیشه هموار نیست و با موانع مختلفی مواجه است. از این رو، این تحقیق با هدف شناسایی و ‏تعیین عوامل بازدارنده راه‌‏اندازی صنایع کوچک‌مقیاس بخش کشاورزی انجام شد. جهت شناسایی عوامل بازدارنده، 20 مصاحبه نیمه‏‌ساختاریافته با صاحب‏‌نظران استانی انجام شد. تحلیل داده‌های گردآوری شده از مصاحبه‌‏ها، منجر به شناسایی 41 مفهوم، در قالب 7 دسته کلان موانع شد. سپس از تکنیک دلفی فازی دومرحله‌ای برای دستیابی به توافق گروهی بین صاحب‏‌نظران و رتبه‌‏بندی عوامل بازدارنده استفاده شد. طبق نتایج تکنیک دلفی فازی عوامل بازدارنده راه‌‏اندازی صنایع کوچک‌مقیاس بخش کشاورزی در دهستان کاکاوند شهرستان دلفان در 5 دسته طبقه‌بندی شدند. موانع مالی اعتباری با میانگین کل فازی‌‏زدایی (0.442) در اولویت اول عوامل بازدارنده راه‌‏اندازی صنایع کوچک‌مقیاس بخش کشاورزی قرار گرفت. همچنین موانع اداری سیاستی با میانگین کل فازی‏‌زدایی (0.426)، کمبود نیروی انسانی آموزش‌‏دیده و کارآفرینان محلی با میانگین (0.417)، نبود روحیه مشارکتی، فردی و اجتماعی جامعه محلی برای سرمایه‏‌گذاری با میانگین کل فازی‏‌زدایی (0.407) و سرمایه‌‏گذاری ضعیف داخلی و خارجی با میانگین کل فازی‏‌زدایی (0.397) در رتبه‏‌های بعدی قرار گرفتند. تامین اعتبارات لازم، کاهش بروکراسی اداری و موانع سیاستی، ارائه آموزش به روستائیان و تقویت مشارکت آنان و نیز جلب سرمایه‏‌گذاران داخلی و خارجی برای راه‌‏اندازی صنایع کوچک‌مقیاس بخش کشاورزی پیشنهاد اساسی تحقیق حاضر است.

Analysis of Restrictions to the Development of Small-Scale Agricultural Industries (Case Study: Kakavand District, Lorestan Province)

Planning for the development of lowincome villages, on the other hand, technology simplicity, the need for less capital, a shorter period of return on investment and other benefits of small industries, the scale of the agricultural sector, the need to launch such industries has made it more visible than before. However, the path of launching these industries is not always simple and faces various obstacles. Hence, the purpose of this study was to identify and determine the barriers to the establishment of smallscale industries in the agricultural sector. To identify the barriers, 20 semistructured interviews were conducted with provincial experts. Analysis of data collected from interviews led to the identification of 41 concepts in the form of 7 macrocategories of barriers. Then, the twostage Delphifuzzy technique was used to reach a group agreement between the experts and to rank the inhibitory factors. According to the results of the Delphifuzzy technique, barriers to establishment of the smallscale industries in the agricultural sector in Kakavand district of Delfan city were classified into 5 categories. Financialcredit barriers with an average of 0.442, were the first priority barriers. Also, administrativepolitical barriers with an average of 0.426, lack of trained manpower and local entrepreneurs with an average of 0.417, lack of participatory, individual, and social spirit of the local community to invest with a total average of 0.407 and weak domestic and foreign investment with the average of 0.397 were in the next ranks. Providing credit, reducing administrative bureaucracy and political barriers, providing education to villagers and strengthening their participation, as well as attracting domestic and foreign investors to set up smallscale agricultural industries are the main research proposals.