راهکارهای مدیریت پایدار آب کشاورزی (مورد مطالعه استان همدان)

هدف پژوهش حاضر شناسایی راهکارهای مدیریت پایدار آب کشاورزی و بررسی تاثیر هر یک بر متغیر وابسته تحقیق است که با رویکرد آمیخته (کیفیکمی) انجام شد. جامعه آماری این مطالعه را کارشناسان و متخصصان حوزه آب در سطح استان همدان به تعداد 130 نفر تشکیل می‌دادند که در مرحله کیفی تعداد 35 نمونه به شیوه هدفمند و در مرحله کمی تعداد 100 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به شیوه تصادفی انتخاب شدند. برای بررسی و تحلیل روابط بین متغیرهای مستقل (راهکارها) و وابسته (مدیریت پایدار آب کشاورزی) از مدل‌یابی معادلات ساختاری بر اساس الگوریتم pls بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که 55 درصد از واریانس متغیر وابسته (مدیریت پایدار آب کشاورزی) توسط متغیرهای مستقل موردبررسی (13 راهکار شناسایی‌شده) تبیین می‌شود که از بین این راهکارها، «برنامه‌ریزی آبیاری» (به‌عنوان راهکار اصلی) با ضریب تاثیر 0.275 بیشترین اهمیت و تاثیر را دارد. آموزش‌های کاربردی و مستمر با ضریب تاثیر 0.269، بازچرخانی آب در فرآیند تولید با ضریب تاثیر 0.247، افزایش راندمان انتقال آب با ضریب تاثیر 0.209، آگاهی‌بخشی و اطلاع‌رسانی با ضریب تاثیر 0.197 و در نهایت کاهش ضایعات کشاورزی با ضریب تاثیر 0.172 به ترتیب رتبه‌های دوم تا ششم را به خود اختصاص دادند.

Methods of Sustainable Agricultural Water Management in Hamedan Province

The purpose of this study was to delineate methods of sustainable agricultural water management. The study is based on a mixed methodology, namely both quantitative and qualitative. The statistical population included 130 water experts in Hamedan province. In the qualitative phase, 35 participants were purposefully selected, but, in the quantitative phase, there were 100 experts selected randomly according to Krejcie and Morgan’s sampling table. In order to identify the relationships between the independent variables (i.e. solutions to water management) and the dependent variable (i.e. sustainable agricultural water management), structural equation modeling was used through the PLS algorithm. The results showed that 55 % of the dependent variable variance was determined by 13 independent variables. Of these variables, the irrigation planning solution proved to be the main solution with the highest impact and a coefficient of 0.275. The next five factors with great effects on sustainable agricultural water management included applied and continuous training, water recycling, water transfer efficiency, information sharing, and reducing agricultural wastes with impact coefficients of  0.269, 0.247, 0.209, 0.197, and 0.172 respectively.