|
|
|
|
تحلیل انتقادی نظریّه انحصار الفاظ ایجاب در عقد نکاح
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
محمدزاده زینب
|
|
منبع
|
مطالعات فقه و حقوق اسلامي - 1401 - دوره : 14 - شماره : 28 - صفحه:275 -302
|
|
چکیده
|
مشهور فقهای امامیه بر این باورند که در عقد نکاح، معاطات جایز نیست و انعقاد این عقد، علاوه بر قصد و رضای طرفین، نیازمند صیغه ایجاب و قبول است. ایشان در صیغه قبول، بر عدم انحصار آن به الفاظ خاص اتفاق دارند و قبول را با هر لفظی که دلالت بر رضایت زوج دارد صحیح می دانند، اما صیغه ایجاب را تنها منحصر در برخی الفاظ خاص دانسته اند. در مقابل این دیدگاه، فقهای اهل سنّت، در عقد نکاح همچون سایر عقود، لفظ ایجاب را منحصر به الفاظ قرآن و سنّت ندانسته اند و هر لفظی که دلالت بر مقصود کند را مفید عقد می دانند. دیدگاه مذکوربا توجه به جریان این حکم در سایر عقود و استثنا شدن عقد نکاح در دیدگاه رقیب، قابل تامّل است. این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی، به ارزیابی مجدّد ادله انحصار صیغه ایجاب در عقد نکاح پرداخته و دیدگاه مشهور فقهای امامیه را در بوته نقد قرار می دهد. در این راستا از مطالعه تطبیقی آراء و فتاوای علمای اهل تسنّن و ادله ایشان در این خصوص نیز بهره برده است.
|
|
کلیدواژه
|
عقد نکاح، صیغه ایجاب، قصد، رضا، توقیفی بودن نکاح
|
|
آدرس
|
پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
z.mohammadzade63@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
critical analysis of the famous theory of imami jurists in monopolizing the words of the marriage contract
|
|
|
|
|
Authors
|
mohammadzade zeinab
|
|
Abstract
|
well-known imami jurists believe that marriage contract, are not permissible by conduct. in addition to the intention and consent of the parties, requires the form of offer and acceptance. in the form of acceptance, they agree that it is not exclusive to certain words and accept the correct with any word that indicates the consent of the couple, but they have considered the form of offer only in certain specific words. contrary to this view, sunni jurists, in marriage, like other contracts, have not considered the word of offer to be limited to the words of the qur’an and sunnah, and consider any word that indicates a purpose to be useful in marriage. this view can be considered the flow of this ruling in other contracts and the exception of marriage in the rival view. this article re-evaluates the reasons for the monopoly of the form of offer in marriage and criticizes the famous view of imami jurists. in this regard, he has benefited from a comparative study of the opinions and fatwas of sunni scholars and their arguments in this regard.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|