نقدی بر ادلّه‌ روائی نسخ حلیّت ازدواج موقّت

یکی از مهم ‌ترین مسائل فقهی مورد اختلاف میان عالمان شیعه و اهل سنّت، مساله ازدواج موقّت است. عالمان شیعی بنا بر آن ‌چه در تفسیر آیه 24 سوره نساء آمده و ائمه اهل بیت (ع) و برخی از صحابه ذکر کرده و سیره نویسان در کتاب‌ های تاریخی آورده ‌اند، معتقدند که نکاح متعه هیچگاه نسخ نشده است، بلکه خلیفه دوم بنا بر اجتهاد شخصی خود به خاطر اقتضای سیاست وقت از انجام آن منع کرده است، نه رسول خدا (ص). در مقابل این دیدگاه، بسیاری از عالمان اهل سنّت با تکیه بر برخی روایات، مدّعی هستند که حلّیّت متعه مدتی پس از آن‌ که تشریع شد، به دستور رسول خدا (ص) نسخ گردید. این پژوهش با بررسی و نقد ادلّه نسخ، روایات مورد استناد را مضطرب و نامعتبر تلقّی کرده و با تکیه بر تتبّع مزبور و روایات معتبر فریقین و اصل عدم نسخ، استمرار حلیّت ازدواج موقّت را به اثبات می رساند.

A Critique in the reasons of abolishing of legitimation of temporary Marriage

One of the main areas of disagreement between Shi’ite and Sunni scholars is the issue of temporary marriage (mut’ah). Following the views of historians in the historical books and exegetes in interpretation of Ayah 24 of Surah AnNisa (4:24), the Shia believe that marriage has always been in legal and keeping with Sharia law, and it was never abolished; and that it was second caliph who prohibited it, not Prophet Mohammad (PBUH). In contrast to this view, relying on reports, the Sunnis claim that mut’ah marriage was abolished by Prophet Mohammad (PBUH) himself shortly after its legitimation. But, taking into account all the information and in light of the Principle of Istishab (Presumption of Continuity), the latter view is rejected.