مبانی فقهی جوایز قرض الحسنه بانک ها

یکی از مسائلی که امروزه در حوزه‌ بانک‌ها مطرح گردیده است، ایجاد حساب‌ های قرض الحسنه توسط اشخاص با هدف کمک به نیازمندان واقعی و بدون تعلق گرفتن سودی به آنها است؛ اما بانک‌ ها برای جذب افراد بیشتر، جوایزی را درنظر گرفته ‌اند که به قید قرعه به افرادی که به افتتاح این حساب ‌ها اقدام می‌کنند، تعلّق می‌گیرد. این عامل، سبب گردیده تا برخی با هدف شرکت در قرعه کشی و به دست آوردن جایزه، اقدام به افتتاح حساب کنند که موجب دور شدن آنها از عمل پسندیده قرض الحسنه می‌گردد و به نوعی، تداعی‌کننده‌ یکی از انواع بخت آزمایی سابق است که در آن قصد افراد از خرید بلیط‌ های بخت‌آزمایی صرفاً برنده شدن در قرعه کشی بوده است نه کمک و اعانه‌ به نیازمندان. همین امر، سبب گردیده تا برخی افراد، بانک‌ها را یکی از موسسات بخت آزمایی و جوایز قرض الحسنه را بخت آزمایی و لاتاری بزرگ بشمار آورند. نگارندگان در این مقاله، درصدد بیان این امر می باشند که با وجود ماهیت مشابه این جوایز با بخت آزمایی سابق، نمی‌توان حکم به حرمت داد و در نتیجه، حکم تمامی آن چه که امروزه در آن شبهه‌ بخت آزمایی مطرح می‌گردد، از جمله جوایز قرض الحسنه بانک‌ ها را مشخص می‌کند.