دلبستگی به مکان، مشارکت مدنی و آمادگی در برابر مخاطرات (مورد مطالعه شهروندان شهرک باغمیشه تبریز)

تحقیق حاضر از نوع پژوهش های توصیفی همبستگی بوده و با هدف مطالعه ارتباط بین متغیرهای دلبستگی به مکان، مشارکت مدنی و آمادگی در برابر مخاطرات انجام گرفته است. برای تحلیل اطلاعات از ماتریس کوواریانس‌ها بر اساس مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق را تمامی ساکنین بالای 18 سال شهرک باغمیشه تشکیل می‌دهند که بر اساس جدول مورگان 381 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، اما در نهایت به دلیل مخدوش بودن اطلاعات برخی از پاسخگویان اطلاعات 364 نفر که  به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند مورد تحلیل قرار گرفتند. ادبیات نظری استفاده شده در این تحقیق عمدتا مبتنی بر نظریات روانشناسی محیطی و مشارکت اجتماعی و نهادهای مدنی بوده است. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد و با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی میزان اعتبار سازه‌ای پرسشنامه در حد مطلوب ارزیابی شد و آزمون آلفای کرونباخ حاکی از مناسب بودن ثبات درونی گویه‌ها داشت. یافته های تحقیق نشان داد میزان دلبستگی به مکان نیز در بین شهروندان شهرک باغمیشه تقریبا در حد متوسط و نمره 53/6 از 10 نمره ممکن بوده است. میزان مشارکت شهروندان البته در سطح نسبتا مطلوبی قرار داشته و 43/12 از 15 نمره ممکن به دست آمده است. همچنین آزمون فرضیات تحقیق بیانگر ارتباط معنی دار بین ابعاد مختلف آمادگی در برابر مخاطرات با دلبستگی به مکان و مشارکت شهروندی بوده و آزمون مسیر مدل ساختاری نشان داد هم دلبستگی به مکان و هم مشارکت شهروندی به طرز معنی داری می‌توانند تغییرات متغیر آمادگی در برابر مخاطرات را پیش‌بینی کنند. همچنین متغیر دلبستگی به مکان توانسته است تاثیر معنی داری در مشارکت مدنی داشته باشد. نتایج تحقیق نشان داد علیرغم نمرات نسبتا مناسبی که پاسخ‌گویان از گویه‌های آمادگی شناختی کسب کرده بودند، اما نمرات آن‌ها در آمادگی رفتاری و فیزیکی چندان مطلوب نبوده و شکاف محسوسی در شناخت و رفتار شهروندان دیده می‌شود.

Place Attachment , Civic Engagement and Risk Preparedness (A case study of Bagmisheh, Tabriz)

The present descriptivecorrelational study aimed to investigate the relationship of place attachment and civic engagement with risk preparation. Covariance matrix based on structural equation modeling was used to analyze the data. The study population included all residents of Baghmisheh having 18 years of age or over. According to Morgan's table, 381 participants were selected by cluster sampling method, but the information of 364 people was finally analyzed due to the distorted information of some respondents. The theoretical literature used in the present study was mainly based on the theories of environmental psychology, social participation, and civic institutions. In order to collect information, a standard questionnaire was administered. Construct validity of the questionnaire and internal consistency of its items were corroborated using confirmatory factor analysis and Cronbach's alpha test, respectively. The residents were at a moderate level of place attachment (mean score = 6.53 out of 10), but their civic engagement was at a relatively desirable level (means core =12.43 out of 15). Based on the findings, different dimensions of risk preparedness had a significant relationship with place attachment and civic engagement. As the structural equation modeling indicated, place attachment and civic engagement could significantly predict the variations in risk preparedness variable. Moreover, the place attachment variable had a significant effect on civic engagement. Despite the respondents' relatively high scores in cognitive preparedness, their scores were not desirable in behavioral and material preparedness, so that a significant gap was observed in the knowledge and behavior of citizens.was observed in the knowledge and behavior of citizens.