تدوین مدل محلۀ آسیب‌پذیر بر اساس پیشایندهای خانواده، همسالان و نگرش به مصرف مواد

محله، زمینه و بستری برای بروز آسیب‌ها و مسائل اجتماعی بخصوص در سطح خانواده است. بحث آسیب‌پذیری محله به ویژه از لحاظ مصرف مواد، یکی از چالش‌های فکری و روانی مردم در برخی محلات مرکزی شهر تهران است، به‌ طوری که طبق آمارهای توصیفی این پژوهش، بیش از 70 درصد مشارکت‌کنندگان در محلات مرکزی شهر بر اساس پیشایندهای خانواده، همسالان و نگرش به مصرف مواد با آسیب‌پذیری محله مواجه‌اند، لذا این موضوع هدف و مسئلۀ اصلی پژوهش است. در این تحقیق 460 نفر به عنوان نمونۀ تحقیق بر حسب روش کمی و استفاده از آماره‌های پارامتری، رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر بررسی شده‌اند. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد بر حسب رگرسیون چندگانه مدل به خوبی با داده‌ها منطبق است و مجموعه متغیرهای مستقل، 0.579 درصد از واریانس محلۀ آسیب‌پذیر را پیش‌بینی می‌کنند. میزان ضرایب استانداردشده یا بتا  برای نظارت خانواده (0.068) و مصرف مواد در خانواده (0.004) معنادار نیست و تعارض خانواده و نگرش به مصرف مواد به ترتیب با ضرایب بتای 0.376 و 0.222 بیشترین و همسالان منحرف با ضریب بتای 0.178 کمترین قدرت تبیین‌کنندگی واریانس محلۀ آسیب‌پذیر را در بین افراد نمونه دارند. مطابق نتایج تحقیق، متغیرهای مستقل به خوبی تغییر متغیر وابسته (آسیب‌پذیری محله) را در مدل تحقیق تبیین می‌کنند.