ادغام تاریخ گرایی هگلی با طبیعت گرایی داروینی در برداشت جان دیویی از تجربه
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
بنواری نژاد مجتبی ,اصغری محمد
|
|
منبع
|
شناخت - 1396 - شماره : 76/1 - صفحه:23 -37
|
|
چکیده
|
در این مقاله سعی داریم ادغام تاریخ گرایی هگلی و طبیعت گرایی داروینی در تلقی دیویی از تجربه را نشان دهیم. جان دیویی با استفاده از رویکردی تاریخ گرایانه به توصیفی طبیعت گرایانه از تجربه می رسد که در آن بر تعامل، پویایی و تحول و همچنین رویکرد علمی و عینی نسبت به تجربه تاکید می کند. وی با بررسی نقش تجربه نزد فیلسوفان یونان باستان و تجربه گرایان قرون هفدهم و هجدهم در یک زمینه فرهنگی و انتقاد از آن‌ها، بر تاریخی بودن این مفهوم تاکیده کرده و درصدد ارائه بدیل هایی متناسب با روح زمانه خویش برمی آید. به این منظور دیویی با گنجاندن زیست شناسی داروینی در بطن برخی ایده های هگل، سعی دارد تفسیری طبیعی شده از هگل با تمرکز بر مفهوم تجربه ارائه دهد. در این مقاله هم گرایی نگاه تاریخی گرایانه و طبیعت‌گرایانه دیویی در تلقی وی از مفهوم تجربه نشان داده می شود.
|
|
کلیدواژه
|
دیویی، تجربه، تاریخ گرایی، طبیعت گرایی، هگل، داروین
|
|
آدرس
|
دانشگاه تبریز, ایران, دانشگاه تبریز, گروه فلسفه, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
asghari2007@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|