جایگاه مفاهیم دوسوسوری- لکانی در نظریه لاکلاو و موف در باب گفتمان

ارنستو لاکلاو و شانتال موف در نظریهشان در باب گفتمان، بر جزیی بودن ثبات معنا تاکید کردهاند. آنان در این راستا، اصل زبانشناختی «ارزش» را از دوسوسور اخذ نموده، و به مشخص نمودن وجه تمایز خود از کار او میپردازند. آنان همچنین، با وام گرفتن مفهوم «نقطه کاپیتون» از نظریه روان‌کاوی لکان، و نامیدن آن به «نقطه گره گاهی» در ترمینولوژی خاص خودشان، درصدد پای فشردن بر این گونه از ثبات معنایی هستند. امری که ذکر آن ضروری به نظر می‌رسد این است که ثبات جزیی معنا را نباید به گونه‌ای ساده‌انگارانه با بی‌ثباتی معنا همسان دانست