تحلیل فیلسوفان تحلیلی از فردیت و هویت شیی در نظریه جزیی‌های برهنه

به عقیده پیروان نظریه «اساس»، «جزیی برهنه» مفهومی ضروری و لازمه هستی‌شناختی «جزیی های انضمامی» یا همان اشیا معمولی و روزمره است. به عقیده اینان، یک جزیی انضمامی مجموعه ای مرکب از کیفیات و هستنده ای متفاوت به نام اساس است که همچون موضوع و حامل کیفیات عمل کرده و امکان اجتماع آنها در این مجموعه، تغییر آنها و هویت و فردیت جزیی های انضمامی را میسر می سازد. در این نوشتار پس از معرفی مفهوم اساس به عنوان جزیی برهنه و بررسی دلایل ایجابی و سلبی آن، برمبنای ضعف های این نظریه نشان خواهیم داد که مفهوم اساس بدون لحاظ صورت های نوعیه مورد نظر ارسطو و حکمای اسلامی، مفهومی نارسا و ناقص است و نمی‌توان برای تبیین جزیی‌های انضمامی از آن بهره برد.