جایگاه دادۀ هیولایی در پدیدارشناسی استعلایی هوسرل

نظریۀ دادۀ هیولایی نقشی مهم در پدیدارشناسی استعلایی هوسرل ایفا می‌کند. هوسرل، با تکیه بر این نظریه، شاکله‌ای دوگانه از هیولای حسی و مورفۀ قصدی تدارک می‌بیند که امکان حل مسائل بسیاری را در نظریۀ ادراک و قصدیت فراهم می‌آورد. در مقابل، برخی از پدیدارشناسان و مفسران هوسرل، ازجمله سارتر، مرلوپونتی، کوینتین اسمیث، آرون گوریچ و سوکولوفسکی، امکان و اهمیت این نظریه را زیر سوال برده‌اند و به زعم خود نشان داده‌اند که با حذف دادۀ هیولایی و قائل‌شدن به شاکلۀ یکپارچه‌ای از نوئسیس‌ها نه‌تنها به نظریۀ قصدیت لطمه‌ای وارد نمی‌شود، بلکه پدیدارشناسی هوسرل از شر عنصری نامفهوم و گنگ که فاقد ارزش تبیینی و اعتبار شهودی است خلاص می‌شود. در این مقاله می‌کوشم نشان دهم که بدون نظریۀ دادۀ هیولایی بخش مهمی از دستگاه نظری پدیدارشناسی هوسرل، ازجمله نظریۀ تقویم، با مشکل مواجه خواهد شد. تکیۀ من در پاسخ به این نقدها، بیش از همه، بر اهمیت دادۀ هیولایی در نظریۀ تقویم، شان هستی‌شناختی دادۀ هیولایی به‌عنوانِ ابژه‌ای تحت مقولۀ صوریِ وابستگی در اونتولوژی صوری هوسرل و همچنین شان پدیده‌شناختی این داده‌ها به‌مثابۀ موجودیت‌های بیگانه با اگو است.

the s‌tatus of hyletic data in husserl’s transcendental phenomenology

the theory of hyletic data has a crucial function in husserl’s phenomenology. relying on this theory, he works out a double schema from sensuous hyle and intentive morphe which allows to cope adequately with many problems in theory of perception and intentionality. in contras‌t, some phenomenologis‌ts and commentators of husserl, including sartre, merleau-ponty, quintin smith, gurwitsch and sokolowski have ques‌tioned this theory and, according to their lights, shown that by removing hyletic data and subs‌tituting it with a unitary schema of noetic acts not only theory of intentionality would remain unharmed, but husserl’s phenomenology could get rid of an unreasonable, untenable element without any explanatory value and intuitive validity. in this essay, i would try to show that without the theory of hyletic data, a subs‌tantial part of theoretical sys‌tem of phenomenology, such as theory of cons‌titution, would become dysfunctional. in responding to these criticisms, my emphasis is mainly on the contribution of hyletic data to the theory of cons‌titution, the formal ontological s‌tatus of hyletic data as an object under the formal category of dependency, as well as the phenomenological s‌tatus of these data as foreign entities to ego.