عینیت و شرایط امکان آن از منظر مرلوپونتی

از نظر مرلوپونتی، قصدیتی که هوسرل از آن سخن می‌گوید نشان‌دهندۀ عمل تامل و عینیت‌بخش آگاهی‌ای است که از بالا تجربیات قوام‌یافته را به‌منزلۀ عین برای سوژه بررسی می‌کند. درنتیجۀ این قصدیت، مواجهۀ پیشاتاملی و قوام‌بخش با جهان غیرممکن و وحدتِ پیشاحملیِ سوژه و عین پنهان می‌ماند. پس، برای حل این مشکل بایستی قصدیتی را به‌منزلۀ قصدیت بنیادین در نظر بگیریم که آگاهی به‌واسطۀ آن، بدون مفهوم‌‌سازی صریح و به‌جایِ مفروض‌گرفتنِ اعیانِ خود، روی به‌سویِ آن‌ها داشته باشد. این نوع قصدیت، که مرلوپونتی آن را «قصدیت عملی» می‌نامد، منوط به‌عین قصدی‌ای نیست که درمقابلِ سوژه قرار دارد، بلکه جهت‌گیری اولیۀ او به‌سویِ جهان است که به‌واسطۀ آن، سوژه در جهان جای می‌گیرد و نمی‌تواند خارج یا منفک از آن در نظر گرفته شود. حضور سوژه در جهان به‌واسطۀ بدن او امکان‌پذیر می‌شود. درنتیجه، بدن به ابزاری برای آگاهی تبدیل می‌شود که امکان ارتباط بی‌واسطه با اعیانِ پیرامونِ آگاهی را فراهم می‌سازد. حال سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا امکان تحقق عینیت براساسِ چنین شرایطی وجود دارد؟ بررسی بیشتر مسئله نشان می‌دهد که دیگر نمی‌توان عینیت را منوط به یافتن ماهیت اعیان در آگاهی استعلایی تلقی نمود، بلکه لحظه دادگی جهان به سوژۀ تنانه در تجربۀ ادراکی محسوب می‌شود. در این مقاله سعی داریم نحوۀ تحقق این معنا از عینیت و شرایط آن را در پدیدارشناسی مرلوپونتی توضیح دهیم.

objectivity and its possibility conditions from merleau-ponty’s point of view

according to merleau-ponty, the intentionality that husserl speaks of represents reflective action and the objectifying of t consciousness which examines the cons‌tituted experiences from above as an object for the subject. as a result of this intentionality, the pre-reflective and cons‌tituted confrontation with the world is impossible and the pre-predictive unity of the subject and the object remains hidden. to solve this problem, then, we mus‌t consider an intentionality as a fundamental intentionality by which consciousness, without explicitly conceptualizing and ins‌tead of assuming its own objects, turns to them. this intentionality, which merleau-ponty calls “operative intentionality,” does not depend on the intention being in front of the subject, but on the initial orientation of the subject towards the world by which the subject is placed in the world and cannot be considered outside or separate from it. the presence of the subject in the world is made possible by the subject’s body. as a result, the body becomes a tool for consciousness that allows it to communicate directly with the objects around consciousness. such a meaning of intentionality means that it is no longer possible to regard objectivity as finding the nature of objects in transcendental consciousness. rather, objectivity is the moment in which the world is given to the subject in the perceptual experience. in this article we explain how this meaning of objectivity is realized and its conditions in merleau-ponty phenomenology.