نقش بدن زیسته در عینیت بخشی به اعیان از منظر مرلوپونتی

تبیین مرلوپونتی از قصدیت عملی به مثابه قصدیتی تنانه و متحرک راه را برای بیان معنای جدیدی از تقویم و عینیت می گشاید. تحلیل او از چنین قصدیتی، ابزاری ملموس و پیشاتاملی، اما معنادار و تنانه برای داشتن جهان و اعیان قصدی فراهم می آورد. مرلوپونتی بر این باور است که آگاهی به واسطه خصلت قصدی خود روی به سوی اعیان خود در جهان دارد. اعیان آگاهی اموری مشخص و متعین نیستند، بلکه در حوزه ای قرار دارند که خود ذاتاً معنادار است و این معنا در مواجه سوژه با آن منکشف می شود. آگاهی برای مواجهه با اعیان از بدن به منزله نظرگاه خود بهره می گیرد. بر این اساس، مرلوپونتی آگاهی را در بدن قرار می دهد و بدن را سوژه بدنی محسوب می کند که در جهان پیرامون خود حضور دارد و از طریق تجربه ادراکی با اعیان در تماس است. آنچه در طی این تجربه آَشکار می شود نوعی درک پیشاتاملی از جهان محسوس به منزله جایگاه حیات عملی است. سوژه همواره به واسطه بدن خود در درون جهانی که در آن تحقیق و عمل می کند جای دارد و در مواجهه تنانه با اعیان نامتعین، به آنها عینیت می بخشد. این تعین بخشی به واسطه قصدیت جنبشی و وحدت تالیفی بدن روی می دهد. در این مقاله درصدد هستیم تا نقش بدن در این تعین بخشی را بیشتر برجسته نماییم.

The Role of Lived Body in Objectification of Objects from Merleauponty Point of View

Merleauponty's descriptive of operative intentionality opens new way to express new meanings of the constitution and the objectivity. His analysis of such intentionality provides a tangible and prereflective, but meaningful means, for the purpose of having a world and embodied objects. Merleau Ponty believes that consciousness, due to its intentional character, is directed toward its own objects in the world. The objects of consciousness are not determinate and definite things, but are in areas that are intrinsically meaningful, and this meaning is revealed in the face of the subject. Consciousness uses the body as point of view to face the objects. Accordingly, Merleau Pontius places consciousness in the body and considers the body as a subjectbody that is present in the world around itself and is in contact with the objects through perceptual experience. What emerges during this experience is a kind of perceptual perception of the tangible world as a place of practical life. The subject always presents through his body within the universe in which he researches and acts and in the embodiment face, gives objectivity to indeterminate objects. This determination is due to the motor intentionality and the synthesis unity of the body. In this article, we are going to highlight the role of the body in this determination.