تحلیل هایدگر از واقع بودگی مسیحی

هایدگر با نقد رویکرد نظری بر تجربۀ زیستن به‌مثابه موضوع اساسی فلسفه تاکید می‌کند. در این میان، تحلیل زندگی مسیحی، الگویی برای خصلت‌نمایی واقع‌بودگی به دست می‌دهد که هایدگر در هستی و زمان از آن بهره می‌برد. زندگی مسیحی با تاکید بر ورود به حوزۀ عملی به‌عنوان اساس ایمان در مقابل متافیزیک نظریه‌محور یونانی قرار می‌گیرد. ورود به این حوزۀ عمل مستلزم پذیرش کلمۀ خدا یعنی اعتماد به آن‌چه او از آن خبر داده و انتظار برای بازگشت دوبارۀ مسیح است. در این‌جا با دانش و تجربۀ متفاوتی از زمان‌مندی روبه‌رو هستیم که در غلبۀ مفهوم‌پردازی متافیزیکی از دست رفته است. هایدگر تحلیل‌اش از واقع‌بودگی مسیحی را با مطالعۀ موقعیت پولس بر اساس نامه‌های وی به غلاطیان و تسالونیکیان و نیز اعترافات آگوستین پی می‌گیرد.

Heidegger's analysis of Christian Facticity

Criticizing theoretical attitudes, early Heidegger insists on the living experience as the fundamental object of philosophy. The analysis of Christian facticity provides an exemplar for the characterization of the facticity which affects Heidegger's project in Being and Time. Emphasizing on entering into the enactment of life as the basis of faith, the Christian life is in contrast to Greek theoretical metaphysics. Entering into such enactment requires the acceptance of the word of God which consists of trusting to what God has said and waiting for Jesus's second coming. Here, there is a different knowledge and experience of temporality which has been lost under the overcoming of metaphysical conceptuality. Heidegger pursues his analysis of Christian facticity through analyzing the letters of St. Paul and the confessions of St. Augustin.