معرفت‌شناسی اسطوره از منظر فروید

 در اسطوره، دنیای محسوس و مشهود از ذهن خلاق و خیال‌پرداز انسان، به نمادها گراییده است، و از آن رو، روایت‌های اسطوره‌ای، سرشتی نمادین یافته‌اند و بدین ترتیب در اسطوره، جلوه‌ای از معناهای پنهان عالم ماورا، بروزمی یابند. از جهتی سرشت و چگونگی نمادها نیز نسبت به اینکه در لایه‌های فرازین یا فرودین ناخودآگاهی پدید می آیند، متفاوتند و از این حیث آراء و نظرات فروید مورد توجه اسطوره‌شناسان قرار می‌گیرد. در قرن بیستم علم جدید از حیث مرجعیت جانشین الهیات گردید. از این پس هر زمان که در چند و چون طبیعت و اصرار گیتی سخن به میان می‌آید، مردم پاسخ خویش را در رسائل کلامی نمی‌جویند، بلکه مایل‌اند پاسخ‌های علمی را از زبان دانشمندان بشنوند و بدین ترتیب اعتبار نظریه های علمی در دوران جدید بسیار بیشتر شده. در این راستا از اعتبار علمی برای بحث درباره کلمه عرصه های غیر علمی نیز استفاده شد و همین امر سبب پیدایش و گسترش حوزه تازه ای از اساطیر علمی گردید، و این کار در خدمت مقاصد اخلاقی، فلسفی و کلامی انجام شد. ضمیر ناخوداگاه، رویا و اسطوره، تاویل نمادها و اسطوره ها،  اندیشه اساطیری.